گیلبرت لوییس

گیلبرت نیوتون لوویس ( به انگلیسی: Gilbert Newton Lewis ) ( زاده ۲۳ اکتبر ۱۸۷۵ – درگذشته ۲۳ مارس ۱۹۴۶ ) فیزیک دان و شیمیدان اهل ایالات متحده آمریکا بود. او سال ها در دانشگاه هاروارد، دانشگاه ام آی تی به تدریس پرداخت. مهم ترین نظریه های او در رابطه با پیوندهای کووالانسی، خالص سازی آب سنگین با روش الکترولیز و اسید و باز بود. او نظریهٔ اسیدها و بازها را در سال ۱۹۳۸ ارائه داد.
لوویس با اینکه ۴۱ بار[ ۱] نامزد جایزهٔ نوبل شیمی شد، اما هرگز موفق به دریافت این جایزه نشد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
در تاریخ ۲۳ مارس ۱۹۴۶[ ۶] یک دانشجوی شیمی جسد بی جان گیلبرت لوویس را در آزمایشگاه برکلی کالیفرنیا یافت. ظاهراً لوویس مشغول انجام آزمایش روی هیدروژن سیانید مایع بوده اما مقداری از بخارهای این مادهٔ سمی نشت کرده و باعث مرگ وی شده است. [ ۷] بسیاری معتقدند با توجه به زبردستی لوویس درکارهای آزمایشگاهی نشت بخار سمی اتفاقی نبوده و به عمد توسط خوده لوییس انجام شده است. [ ۸]
مایکل کاشا چند سال بعد از مرگ لوویس فاش کرد که در روز مرگ لوویس وی یک قرار ملاقات با ایروینگ لانگمویر داشته است. لانگمویر و لوئیس رقابت طولانی ای داشتند که به توسعه های لانگمویر در نظریه پیوند شیمیایی لوئیس بازمی گردد. لانگمویر در سال ۱۹۳۲ جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد، در حالی که لوئیس آن را دریافت نکرد. ملاقات لوویس و لانگمویر جهت صرف ناهار و صحبت هایی که در آن جلسه درمورد دریافت جایزه نوبل شد لوویس را ناراحت کرد و طبق گفته حاضران لوویس به طور ناگهانی درخود فرورفت سپس برای کار به آزمایشگاه خود بازگشت ساعتی بعد جسدش پیدا شد. [ نیازمند منبع]
مقالات لانگمویر در کتابخانه کنگره تأیید می کند که او آن روز برای دریافت مدرک افتخاری در پردیس برکلی بوده است. لوئیس در گورستان ملی گلدن گیت به خاک سپرده شده است. [ ۹]
لوئیس هال در برکلی، ساخته شده در سال ۱۹۴۸، به افتخار او نامگذاری شده است. [ ۱۰]