الکترولیز

اِلِکترولیز (electrolysis)
ازبین بردن دایم موهای زاید، با جریان برق به وسیلۀ سوزن الکترولیتیک. در صورت عمل افراد باتجربه بسیار مؤثر است. هرچند خطر رشد دوباره یا باقی ماندن جای زخم نیز وجود دارد. نتایج این روش به کندی ظاهر می شوند و بنابراین، مدت درمان طولانی و هزینۀ آن گزاف است.

الکترولیز (باستان شناسی). الکترولیز (باستان شناسی)(electrolysis)
(یا: برق کافت؛ تجزیۀ برقی) در حفاظت باستان شناختی، فرآیند تمیز کاری، به ویژه تمیزکردن مواد و اشیائی حاصل از باستان شناسی زیرآبی؛ این فرآیند ایجاب می کند که شیء در محلولی شیمیایی فرو برده شود و جریان برق ضعیفی از میان آن و یک شباک فلزی که احاطه اش کرده است بگذرد. نمک های خورنده (یا فرساینده) به آهستگی از شیء (کاتُد) به سمت شباک (آنُد) حرکت می کنند و موجب می شوند که شیء دست ساخت تمیز شود.

الکترولیز (شیمی). الکترولیز
(یا: برق کافت؛ تجزیۀ برقی) در شیمی نتیجۀ حاصل از عبور جریان برق از محلول (الکترولیت)که منجر به حرکت یون ها به سمت الکترودها می شود. یعنی یون های مثبت (کاتیون) به سمت الکترودهای منفی (کاتد) و یون های منفی (آنیون) به سمت الکترودهای مثبت (آند) حرکت می کنند. در طول الکترولیز، واکنش یون ها با الکترودها موجب ازدست دادن الکترون یا جذب آن می شود، مایکل فارادی شیمی دان انگلیسی کشف کرد که متناسب با عبور جریان، اتم ها یا به صورت گاز آزاد می شوند و یا به صورت جامد بر روی الکترودها رسوب می کنند. برای مثال وقتی آب اسیدی شده الکترولیز می شود، یون های هیدروژن(H+) موجود بر روی کاتد برای تشکیل گاز هیدروژن، الکترون می گیرند و یون های هیدروکسید (OH-) تشکیل شده بر روی آند برای پدیدآوردن گاز اکسیژن و آب، الکترون ازدست می دهند. یکی از موارد استفاده الکترولیز، آبکاری است که در آن الکترولیت، یک محلول نمکی مثل نیترات نقره (AgNO۳) است و شیئی که عمل آبکاری بر روی آن انجام می شود الکترود منفی است، بنابر این یون های نقره را جذب می کند (Ag+). الکترولیز در بسیاری از فرآیندهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. ازجمله آبکاری فلزات برای ماشین آلات و کشتی ها و همچنین تصفیۀ بوکسیت (هیدروکسید آلومینیوم). این کار پایه و اصول بسیاری از روش های تجزیه الکتروشیمیایی را تشکیل می دهد.