گیفت کارت یا کارت هدیه ( به انگلیسی: Gift Card ) یک کارت کاغذی یا پلاستیکی است که در آمریکای شمالی به عنوان گواهی هدیه یا کوپن هدیه یا نشان هدیه در انگلستان شناخته می شود. [ ۱] به طور کلی، یک کارت پول با ارزش ذخیره شده پیش پرداخت است که معمولاً توسط خرده فروش یا بانک صادر می شود و به عنوان جایگزین پول نقد برای خرید در یک فروشگاه خاص یا مشاغل مرتبط استفاده می شود.
کارت های هدیه نیز توسط کارفرمایان یا سازمان ها به عنوان پاداش یا هدیه داده می شوند. این توزیع ها ممکن است توسط خرده فروشان و بازاریابان به عنوان بخشی از یک استراتژی تبلیغاتی توزیع شود تا گیرنده را به ورود یا بازگشت به فروشگاه ترغیب کنند و در بعضی مواقع به این کارت ها کارت های نقدی می گویند. کارت های هدیه به طور کلی فقط برای خرید در محل های خرده فروشی مربوطه قابل بازخرید هستند و قابل پرداخت نیستند و در برخی شرایط ممکن است منوط به تاریخ انقضا یا هزینه هایی باشد.
امروزه گیفت کارت ها انواع مختلفی دارند؛ کمپانی هایی نظیر مایکروسافت، اپل، گوگل، آمازون، سونی و … گیفت کارت هایی با اعتبارهای گوناگون پولی در اختیار خریداران قرار می دهند تا خریداران قادر باشند بدون استفاده از کارت های اعتباری بانکی و فقط توسط کُد گیفت کارت از فروشگاه های آنلاین آنان خریداری انجام دهند.
نیمان مارکوس اولین کارت هدیه را با استفاده از زیرساخت پرداخت در اواخر سال ۱۹۹۴ معرفی کرد. [ ۲] اگرچه بلاکباستر ویدئو اولین شرکتی بود که این کار را در مقیاس گسترده انجام داد، [ ۳] آنها در سال ۱۹۹۵ آزمایش و بازاریابی کرد و سال آینده در سراسر کشور راه اندازی کرد. در آغاز کارت هدیه بلاکباستر جایگزین گواهینامه های هدیه ای شد که در حال جعل دستگاه های کپی رنگی و چاپگرهای رنگی بودند.
اولین معاملات کارت هدیه بلاکباستر توسط آنچه در آن زمان نابانکو از سانرایز فلوریدا بود، پردازش شد. نابانکو توسعه دهنده اولین پلتفرم شخص ثالث برای پردازش کارت های هدیه با استفاده از زیرساخت های پرداخت موجود بود.
بعداً نیمان مارکوس و بلاک باستر کارت بنزین Mobil که در ابتدا ارزش تلفنی پیش پرداخت ارائه شده توسط MCI را ارائه می داد، دنبال شد. کی مارت در مرحله بعدی با معرفی کی مارت کش کارد[ الف] بود که در نسل های اولیه وقت تلفنی پیش پرداخت را با ای تی اندتی فراهم می کرد. بعداً Kmart و Mobil این ویژگی را کنار گذاشتند زیرا برای آنها سودآورد نبود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارت های هدیه نیز توسط کارفرمایان یا سازمان ها به عنوان پاداش یا هدیه داده می شوند. این توزیع ها ممکن است توسط خرده فروشان و بازاریابان به عنوان بخشی از یک استراتژی تبلیغاتی توزیع شود تا گیرنده را به ورود یا بازگشت به فروشگاه ترغیب کنند و در بعضی مواقع به این کارت ها کارت های نقدی می گویند. کارت های هدیه به طور کلی فقط برای خرید در محل های خرده فروشی مربوطه قابل بازخرید هستند و قابل پرداخت نیستند و در برخی شرایط ممکن است منوط به تاریخ انقضا یا هزینه هایی باشد.
امروزه گیفت کارت ها انواع مختلفی دارند؛ کمپانی هایی نظیر مایکروسافت، اپل، گوگل، آمازون، سونی و … گیفت کارت هایی با اعتبارهای گوناگون پولی در اختیار خریداران قرار می دهند تا خریداران قادر باشند بدون استفاده از کارت های اعتباری بانکی و فقط توسط کُد گیفت کارت از فروشگاه های آنلاین آنان خریداری انجام دهند.
نیمان مارکوس اولین کارت هدیه را با استفاده از زیرساخت پرداخت در اواخر سال ۱۹۹۴ معرفی کرد. [ ۲] اگرچه بلاکباستر ویدئو اولین شرکتی بود که این کار را در مقیاس گسترده انجام داد، [ ۳] آنها در سال ۱۹۹۵ آزمایش و بازاریابی کرد و سال آینده در سراسر کشور راه اندازی کرد. در آغاز کارت هدیه بلاکباستر جایگزین گواهینامه های هدیه ای شد که در حال جعل دستگاه های کپی رنگی و چاپگرهای رنگی بودند.
اولین معاملات کارت هدیه بلاکباستر توسط آنچه در آن زمان نابانکو از سانرایز فلوریدا بود، پردازش شد. نابانکو توسعه دهنده اولین پلتفرم شخص ثالث برای پردازش کارت های هدیه با استفاده از زیرساخت های پرداخت موجود بود.
بعداً نیمان مارکوس و بلاک باستر کارت بنزین Mobil که در ابتدا ارزش تلفنی پیش پرداخت ارائه شده توسط MCI را ارائه می داد، دنبال شد. کی مارت در مرحله بعدی با معرفی کی مارت کش کارد[ الف] بود که در نسل های اولیه وقت تلفنی پیش پرداخت را با ای تی اندتی فراهم می کرد. بعداً Kmart و Mobil این ویژگی را کنار گذاشتند زیرا برای آنها سودآورد نبود.
wiki: گیفت کارت