گیاه دوساله

گیاه دو ساله ( انگلیسی: Biennial plant ) گیاهی است که چرخهٔ زیستی آن دو سال طول می کشد. [ ۱] در اولین سال برگها، ساقه و ریشه ( ساختمان گیاهی ) رشد کرده سپس در ماه های سردتر به دوره خواب وارد می شود. معمولاً ساقه خیلی کوتاه و برگها هم کوتاه و نزدیک زمین و به شکل گل و بوته می ماند. بیشتر گیاهان دو ساله قبل از گل دادن به محیط سرد یا بهاره سازی نیاز دارند. در طی بهار یا تابستان بعدی، ساقه گیاهان دو ساله باریک می شود. سپس گیاه گل می دهد، قبل از از بین رفتن میوه و دانه تولید می کند. تعداد گیاهان دو ساله از گیاهان پایا یا یک ساله کمتر است.
تحت موقعیت های آب و هوایی خیلی گرم یا خیلی سرد، گیاه دو ساله ممکن است چرخهٔ زندگی اش را در دورهٔ خیلی کوتاهی ( مثلاً سه یا چهار ماه به جای دو سال ) کامل کند. در نهال سبزی یا گل که قبل از کاشته شدن در زمین در معرض سرما قرار گرفته، یا بهاره سازی شده اند این مسئله کاملاً معمولی است. این رفتار موجب می گردد بسیاری از گیاهان که به طور طبیعی دو ساله هستند در بعضی مناطق مثل گیاه یک ساله رفتار کنند.
از دید یک باغبان، اغلب موقعیت یک گیاه به عنوان گیاه یک ساله، دو ساله، یا پایا براساس مکان یا هدف پرورش آن تفاوت می کند. گیاهان دو ساله ای که برای گل، میوه، یا دانه شان پرورش داده می شوند برای رشد به دو سال نیاز دارند. گیاهان دو ساله ای که برگ یا ریشهٔ آنها خورده می شوند همانند گیاهان یک ساله پرورش داده می شوند. اگر گیاه دو ساله در موقعیت های آب و هوایی خشن رشد کند، احتمال دارد همانند گیاه یک ساله رفتار کند برای اینکه در سرمای زمستان دوام نخواهد آورد. برعکس آن، اگر گیاه یک ساله ای در موقعیت خیلی مطلوبی رشد کند ممکن است با موفقیت کامل دانه تولید کند که به او ظاهر گیاه دوساله یا پایا بدهد. تعدادی از گیاهان پایا که زندگی کوتاه دارند احتمال دو ساله بودن شان بیشتر از پایا بودن است. گیاهان واقعی دو ساله یکبار گل می دهند، در حالیکه بیشتر گیاهان پایا هر سال هنگام بالغ شدن گل می دهند.
پیاز ، کلم، گل ماهور، جعفری، شب بو، برگ چغندر، قرنفل، آلتریس، هویج، و بعضی از ختمیها مثالهایی از گیاهان دو ساله هستند. پرورش دهندگان گیاه ارقام یک سالهٔ تعدادی از گیاهان دو ساله را تولید کرده اند که سال اول از دانه رشد کرده و گل می دهند مثل: گل انگشتانه و شب بو

گیاه دوساله (biennial plant)
گیاهی که چرخۀ زندگی خود را در دو سال تکمیل می کند. در سال اول، گیاه رشد رویشی دارد و مواد غذایی اضافی در اندام پایای آن، معمولاً ریشه، ذخیره می شود. در سال دوم، این مواد غذایی برای تولید برگ ، گل و دانه مصرف می شود و سپس، گیاه می میرد. بسیاری از سبزی های ریشه ای، مانند هویج فرنگی و جعفری فرنگی، دوساله اند. برخی از گل های باغچه که به صورت دوساله پرورش داده می شوند، مانند خیری، عملاً چندساله اند.