گوی لیمن آلفا. در اخترشناسی گوی لیمن آلفا یا حباب لیمن آلفا ( انگلیسی: Lyman - alpha blob ) یا ( LAB ) تودهٔ عظیمی از گاز با غلظت بالا است که خط طیف نوری لیمن آلفا را منتشر می کند. LABها از بزرگ ترین اجرام منفرد شناخته شده در کیهان هستند. برخی از این ساختارهای گازی بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ سال نوری وسعت دارند. تا کنون آنها تنها در جهان با جابجایی بالا به قرمز یافت شده اند، زیرا ماهیت فرابنفش خط انتشار لیمن - آلفا است. از آنجایی که اتمسفر زمین در فیلتر کردن فوتون های فرابنفش UV بسیار مؤثر است، فوتونهای لیمن - آلفا باید به قرمز منتقل شوند تا از طریق جو منتقل شوند.
معروف ترین حباب های لیمن آلفا در سال ۲۰۰۰ توسط استیدل ( Steidel ) و همکاران کشف شدند. [ ۱] ماتسودا و همکاران، با استفاده از تلسکوپ سوبارو در رصدخانه ملی ستاره شناسی ژاپن، جستجو در این باره را به آزمایش های آزمایشگاهی گسترش دادند[ ۲] و بیش از ۳۰ آزمایشگاه جدید را در میدان اصلی استیدل و همکاران یافتند، [ ۱] ؛ هرچند که آنها همه کوچک تر از آزمایشگاه های آزمایشگاهی بودند. اصل این آزمایشگاه ها ساختاری را تشکیل می دهند که وسعت آن بیش از ۲۰۰ میلیون سال نوری گسترده است. در حال حاضر ناشناخته است که آیا LABها تراکم بیش از حد کهکشان ها را در جهان با جابجایی بالا به سرخ ردیابی می کنند ( به عنوان مثال، کهکشان های رادیویی با جابجایی بالا به سرخ - که هاله های لایمان - آلفا گسترده ای نیز دارند ) ، یا اینکه کدام مکانیسم خط انتشار لیمن - آلفا را تولید می کند، یا چگونه LABها به کهکشان های اطراف متصل می شوند. حباب های لایمن آلفا ممکن است سرنخ های ارزشمندی برای تعیین چگونگی تشکیل کهکشان ها داشته باشند.
عظیم ترین حباب های لیمان آلفا توسط تریستان فردریش و همکاران کشف شده اند. ( ۲۰۲۱ ) ، استیدل و همکاران. ( ۲۰۰۰ ) , [ ۱] فرانسیس و همکاران. ( ۲۰۰۱ ) ، [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعروف ترین حباب های لیمن آلفا در سال ۲۰۰۰ توسط استیدل ( Steidel ) و همکاران کشف شدند. [ ۱] ماتسودا و همکاران، با استفاده از تلسکوپ سوبارو در رصدخانه ملی ستاره شناسی ژاپن، جستجو در این باره را به آزمایش های آزمایشگاهی گسترش دادند[ ۲] و بیش از ۳۰ آزمایشگاه جدید را در میدان اصلی استیدل و همکاران یافتند، [ ۱] ؛ هرچند که آنها همه کوچک تر از آزمایشگاه های آزمایشگاهی بودند. اصل این آزمایشگاه ها ساختاری را تشکیل می دهند که وسعت آن بیش از ۲۰۰ میلیون سال نوری گسترده است. در حال حاضر ناشناخته است که آیا LABها تراکم بیش از حد کهکشان ها را در جهان با جابجایی بالا به سرخ ردیابی می کنند ( به عنوان مثال، کهکشان های رادیویی با جابجایی بالا به سرخ - که هاله های لایمان - آلفا گسترده ای نیز دارند ) ، یا اینکه کدام مکانیسم خط انتشار لیمن - آلفا را تولید می کند، یا چگونه LABها به کهکشان های اطراف متصل می شوند. حباب های لایمن آلفا ممکن است سرنخ های ارزشمندی برای تعیین چگونگی تشکیل کهکشان ها داشته باشند.
عظیم ترین حباب های لیمان آلفا توسط تریستان فردریش و همکاران کشف شده اند. ( ۲۰۲۱ ) ، استیدل و همکاران. ( ۲۰۰۰ ) , [ ۱] فرانسیس و همکاران. ( ۲۰۰۱ ) ، [ ۳]
wiki: گوی لیمن آلفا