گوی شدگی

گوی شدگی یا گردشدگی ( به انگلیسی: Sphericity ) معیاری است که نشان می دهد شکل یک جسم چقدر شبیه به یک کره کامل است. به عنوان مثال، کروی بودن گویهای داخل بلبرینگ، کیفیت بلبرینگ را تعیین می کند، مانند باری که می تواند تحمل کند یا سرعتی که می تواند بدون شکست بچرخد. گوی شدگی نمونه خاصی از اندازه گیری فشردگی یک شکل است. تعریف شده توسط وادل در سال ۱۹۳۵، [ ۱] گوی شدگی، Ψ ، یک ذره نسبت سطح یک کره با حجمی برابر با ذره داده شده به مساحت سطح ذره است:
جایی که V p حجم ذره است و A p مساحت سطح ذره است. گوی شدگی یک کره طبق تعریف یکپارچه است و با نابرابری ایزوپریمتری، هر ذره ای که کره نباشد کرویت کمتر از ۱ خواهد داشت.
گوی شدگی در سه بعد اعمال می شود. آنالوگ آن در دو بعد، مانند دایره های مقطع در امتداد یک جسم استوانه ای مانند شفت، گردشدگی نامیده می شود.