گوشت شکار

گوشت شکار ( به انگلیسی: Bushmeat ) گوشت گونه های حیات وحش است که برای مصرف انسان شکار می شوند. گوشت شکار یک منبع اولیه پروتئین جانوری و یک کالای پول نقد برای ساکنان مناطق جنگلی مرطوب استوایی در آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا است. گوشت شکار یک منبع غذایی مهم برای افراد فقیر، به ویژه در مناطق روستایی است. [ ۱]
تصور می شد که تعداد جانورانی که در دهه ۱۹۹۰ در غرب و مرکز آفریقا به عنوان گوشت شکار کشتار شده بودند، غیرقابل تحمل بود. [ ۲] تا سال ۲۰۰۵، برداشت تجاری و تجارت گوشت شکار تهدیدی برای تنوع زیستی در نظر گرفته شد. [ ۳] تا سال ۲۰۱۶، ۳۰۱ پستاندار خشکی زی به دلیل گوشت شکار از جمله نخستی سانان، سم داران، خفاش ها، کیسه داران، جوندگان و گوشت خواران در کشورهای در حال توسعه در معرض خطر انقراض قرار گرفتند. [ ۴]
گوشت شکار فرصت بیشتری را برای انتقال چندین ویروس مشترک بین انسان و دام از میزبان جانوری به انسان فراهم می کند، مانند ویروس ابولا و اچ آی وی. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
در سراسر جهان، تخمین زده می شود که بیش از ۱۰۰۰ گونه جانوری تحت تأثیر گوشت شکار قرار می گیرند. شکارچیان گوشت شکار عمدتاً از تله های نگهدارنده پا برای گرفتن هر گونه حیات وحش استفاده می کنند، اما ترجیح می دهند که گونه های بزرگ را بکشند، زیرا این تله ها نسبت به گونه های کوچک مقدار بیشتری گوشت فراهم می کنند. [ ۸]
۳۰۱ گونه پستاندار تهدیدشده برای شکار گوشت شامل ۱۲۶ نخستی سان‍، ۶۵ زوج سم، ۲۷ خفاش، ۲۶ کیسه دار، ۲۱ جونده، ۱۲ گوشتخوار و همه گونه های پانگولین هستند. [ ۹]
پیشنهادها برای کاهش یا توقف برداشت و تجارت گوشت شکار عبارتند از:[ ۱۰]
• افزایش دسترسی مصرف کنندگان به منابع جایگزین مقرون به صرفه و قابل اعتماد پروتئین جانوری مانند مرغ، دام های کوچک و ماهی های پرورشی که در سطح خانواده پرورش می یابند.
• واگذاری حقوق و اختیارات بر حیات وحش به جوامع محلی؛
• تقویت مدیریت مناطق حفاظت شده و اجرای قوانین حفاظت از حیات وحش.