گورستان گوتیه

گورستان گوتیه ( به زبان فرانسوی: cimetière guillotiere ) در شهر لیون فرانسه واقع شده است. قبرستان گوتیه یکی از گورستان های مهم فرانسه است. گورستان جدید گوتیه در دو بخش از قبرستان قدیم و جدید ساخته شده است. که یک خیابان این دو بخش را از همدیگر جدا کرده است. البته هر دوبخش در نیمه ی اول قرن نوزدهم با فاصله ی دو دهه ساخته شده اند.
گورستان جدید گوتیه[ ۱] در منطقه 7 و 8، درست در جنوب پارک سرجنت بلادان شهر لیون قرار گرفته است. این قبرستان یکی از معدود گورستان های فرانسه محسوب می شود که داخل شهر احداث شده است. البته این قبرستان در مجاورت قبرستان لویاسه قرار گرفته که محل مقبره استاد فیلیپ دی لیون یکی از عارفان مشهور شهر لیون در حوزه الهیات عرفان مسیحی است. [ ۲]
گورستان گوتیه در شهر لیون سمبلی از گوناگونی انسان ها و در عین حال برابری میان آدمیان است. در اینجا کاتولیک، پروتستان، ارتودوکس، فراماسونر، یهودی، مسلمان، بودایی و معتقدان به سایر ادیان و اندیشه ها در کنار یکدیگر دفن شده اند. در گورستان گوتیه برای کسانی هم که بر اساس آیین یا وصیتشان باید سوزانده شوند، محلی برای سوزاندن اجساد وجود دارد.
علاوه بر اینکه از اقلیت های دینی و مذهبی مختلف و گوناگونی که در این گورستان دفن شده اند، چندین نفر از افراد برجسته در این گورستان به خاک سپرده شده اند، از جمله:
• نقاش لوئیس هکتور آلماند، درگذشت 13 سپتامبر 1886
• خلبان الیزابت بوسلی[ ۴] ، در 25 نوامبر 2005 درگذشت
• ژول برونارد سیاستمدار، در 25 ژوئیه 1910 درگذشت
• ویکتور گریگنارد ، پروفسور و برنده جایزه نوبل شیمی ، در 13 دسامبر 1935 درگذشت
• فردیناند مونویر ، چشم پزشک فرانسوی ، در 11 ژوئیه 1912 درگذشت
• ژان ورشنایدر مجسمه ساز ، در سال 1943 درگذشت
• اوژن وینتراس «پیامبر خودخوانده» در 7 دسامبر 1875 درگذشت
• بنای یادبود کشته شدگان جنگ فرانسه و پروس
• مقبره خانوادگی برادران لومیر
در سایت خبری تحلیلی ردنا یادداشتی از محمد پناه زاده[ ۵] به معرفی کامل این گورستان به عنوان سمبل و نمادی از رواداری، تساهل دینی و برابری پرداخته شده است. چراکه بافت گورستان گوتیه خود می تواند نماد رواداری و تساهل و تحمل دیگری باشد. در این آرامگاه از هر قوم و کیشی، آدم خوابیده است. به طوری که قبر و مزار یک یهودی، فراماسون، مسلمان، کاتولیک، پروتستان، ارتدوکس و حتی بودایی و اقوام آسیای جنوب شرقی در کنار یکدیگر قرار دارند. [ اندیشه تساهل و تسامح در تمام ادیان تاریخ و تبار خاصی دارد. در برخی ناشی از جنگ و درگیری مذهبی پدید آمده است. برخی دیگر قبل از تنش های دینی، اندیشه مترقی در بیان تفکرات رواداری و تحمل غیر را همواره در آئین و مسلک مذهبی خویش بیان داشته اند. اما تاریخ آن هر چه بوده، تمام شده است. اکنون این گورستان نشانه ای برای این امر در جهان عینی و واقعی است. ایدئولوژی و اندیشه ای که خود را برتر و دیگری را مغلوب بپندارد، راهی برای نجات و فلاح باقی نمی گذارد. جامعه در تضاد و تضارب آراء به بلوغ می رسد. گورستان گوتیه سمبلی و نمادی برای تفکر است. برای عبور از خودخواهی و خود حق پنداری. [