گورستان امامیه

گورستان امامیه، یکی از گورستان های شهر تبریز است که در انتهای جنوبی محله لیلاوای این شهر واقع شده است. زمین این گورستان متعلق به فردی به نام «میرزا کاظم امامی» بود که در سال ۱۲۷۵ خورشیدی، توسط وی برای دفن اجساد مردگان وقف می شود. از مشهورترین شخصیت های دفن شده در این گورستان می توان به صمد بهرنگی اشاره کرد. این مکان روزهای پنجشنبه و جمعه باز می باشد و مردم برای زیارت اموات خود میروند.
گورستان قدیمی امامیه در خارج از محدوده محله لیلاوا قرار داشت و جزو املاک «میرزا کاظم امامی» ( سید امامی ) ، امام جمعه وقت تبریز و شوهر «نورالسلطنه»، دختر مظفرالدین شاه بود. همچنین از طرف ولیعهد در تبریز و شاه در تهران، اکثر معادن قنوات و مراتع قسمتی از کوه یانیق داغ به خانوادهٔ سید امامی، امام جمعه تبریز واگذار شده بود.
در آن زمان، میرزا کاظم امامی قسمتی از اراضی خود در دامنه یانیق داغ به مردم وقف می کند که به گورستانی به نام گورستان امامیه تبدیل می شود. وی هر روز با کالسکه شخصی به محل مزبور آمده بر کار و عملیات ساختمانی آن شخصاً نظارت می کرد. این گورستان در سال ۱۳۱۶ هجری قمری ( ۱۲۷۵ شمسی ) آماده استفاده می شود، به طوری که می گفتند، اولین کسی که در این گورستان دفن شد، دختر «آق سقلی مشهدی اکبر» خواربار فروش معروف محلهٔ لیلاوا بود.
از نظر تاریخی، آنچه در این گورستان بیشتر به چشم می خورد، بارگاه و گنبد بلندی است از مقبره خانوادگی سید امامی که فرزندان میرزا کاظم امامی ( صمد امامی و احمد امامی ) در آنجا مدفون هستند. چند تن شخصیت مهم دیگر نیز در این گورستان به خاک سپرده شده اند:
• صمد بهرنگی
• میرزا عباسقلی واعظ چرندابی
• آیت الله توتونچی غروی
• میرزا حسین واعظ
• دکتر غضنفرخان
• ابراهیم خان قفقازچی ( کاظمی )
همچنین آرامگاه عده ای از کشته شدگان جنبش مشروطه نیز در این گورستان واقع شده است. [ ۱]