گواهینامه خلبانی شخصی

دانشنامه عمومی

گواهینامه خلبانی شخصی یک نوع مجوز است که به دارندهٔ آن اجازه می دهد که به عنوان خلبان یک به صورت شخصی ( بدون کسب درآمد ) یک هواگرد را خلبانی کند. خلبان ها می توانند در مرحلهٔ بعد با کسب گواهینامه خلبانی بازرگانی از پرواز خود کسب درآمد کنند. [ ۱]
شرایط لازم برای دریافت گواهینامهٔ خلبانی شخصی توسط ایکائو تعریف شده اند، اما از کشوری به کشور دیگر تفاوت دارند. بر اساس تعریف ایکائو، این گواهینامه بعد از دست کم ۴۰ ساعت پرواز ( ۴۵ ساعت در اروپا ) ، قبول شدن در هفت آزمون کتبی، انجام پروازهای یک نفره برای مدتی قابل توجه ( دست کم ۱۰ ساعت پرواز بدون همراه ) و اثبات توانمندی های لازم برای خلبانی به یک ممتحن در طول یک پرواز آزمایشی ( که شامل آزمون شفاهی نیز هست ) ارائه می گردد. [ ۲]
در هر کشوری سازمانی خاص مجاز به صدور گواهینامه خلبانی شخصی است. برای نمونه در آمریکا این کار توسط اداره هوانوردی فدرال و در کانادا توسط ترنسپرت کانادا انجام می شود.
انواع مختلفی از گواهینامه خلبانی شخصی وجود دارد که هر کدام برای یکی از انواع اصلی هواگردها صادر می شود. برای نمونه گواهینامهٔ لازم برای بالگرد و گواهینامهٔ لازم برای هواگرد ثابت بال متفاوت هستند.
در بسیاری کشورها انواع مختلف هواگردها که برای هر کدام نوع خاصی از گواهینامه صادر می شود به قرار زیر هستند:
هواپیما
• هواپیمای یک موتوره زمینی
• هواپیمای یک موتوره دریایی
• هواپیمای چندموتوره زمینی
• هواپیمای چند موتوره دریایی
• هواپیمای جت
عکس گواهینامه خلبانی شخصی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس