گلتن آکین. گلتن آکین جانکوچاک ( به ترکی استانبولی: Gülten Akın Cankoçak ) ، ( زاده ۲۳ ژانویه ۱۹۳۳، یوزگات – درگذشته ۴ نوامبر ۲۰۱۵ ) شاعر و نویسنده ترک، در دهه ۵۰ با نگارش شعرهایش شروع به نوشتن کرد، شاعری که تا حدودی در حلقه شاعران جریان دوم شعر نو ترکیه «تجدد دوم» ( İkinci Yeni ) دیده شده اما در دهه ۷۰ در شعرهایش از فردیت به سوسیالیسم تمایل نشان داده است. گلتن آکین که شعرهایش به زبان های زیادی ترجمه شده و بیش از ۴۰ شعرش به اجرا درآمده است. در نظر سنجی ای که در سال ۲۰۰۸ در نشریه ملیت بعد از وفات «فاضل حسنو داگلارجا» برگزار شد، به عنوان «بزرگ ترین شاعر زنده ترک» شناخته شد. شعر «اگر از حال من جویا شوی» را به عنوان یک نقطه اوج در شعرهایش در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد.
آکین در ۲۳ ژانویه سال ۱۹۳۳ در یوزگات به دنیا آمد. در شهرستان سورگون یوزگات آموزش ابتدایی را به پایان رساند. در دهه ۴۰ از زادگاهش یوزگات به آنکارا نقل مکان کرد و تحصیلاتش را در دبیرستان آتاتورک آناتولی آنکارا تکمیل کرد و در سال ۱۹۵۵ تحصیلات دانشکده حقوق دانشگاه آنکارا را به اتمام رساند. در سال ۱۹۵۶ با یاشار جانکوچاک ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب ۵ فرزند شد. چون همسرش بخشدار بود در بین سال های ۱۹۵۸ تا۱۹۷۲ در شهرستان های مختلف آناتولی زندگی کرد. در گواش، الوکرا، گرزه، شهرستان سارای از توابع استان وان و قهرمان مرعش، دستیار وکیل، وکیل و معلم بود. سال ۱۹۷۲ به آنکارا رفت و در شعبه تدوین و نمایشگری زبان ترکی زبان شروع به کار کرد. او عضو هیئت مشورتی تحریریه وزارت فرهنگ شد. در بازسازی سازمان های دموکراتیک شرکت کرد. او به عنوان بنیانگذار و مدیر در سازمان هایی مانند انجمن حقوق بشر، خانه مردم، انجمن زبان، مشغول به خدمت شد. در ۱۹۷۸ بازنشسته شد. در دهه ۸۰ پسرش به دلیل شرکت در سرقت یک بانک در آنکارا بازداشت شده و پرونده اش با *پرونده انقلابی شن تپه یکی شده و به حبس أبد محکوم شده بود و بعد حکمش در دیوان عالی شکست، وی روزهای زندگی پسرش در زندان را در شعرش منعکس کرد. در کتاب خود به اسم " ۴۲ روز ( ۱۹۸۶ ) " در مورد اعتصاب غذا در زندان ماماک توضیح داد. او زندگی خود را در شهرستان برهانیه واقع در بالیکسیر ادامه داد و در ۴ نوامبر ۲۰۱۵، زندگی خود را در بیمارستان که در آن تحت درمان بود، از دست داد. جنازه اش در روز جمعه ۶ نوامبر از مسجد قوجاتپه تشییع شد و در قبرستان کارشیاکا دفن شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآکین در ۲۳ ژانویه سال ۱۹۳۳ در یوزگات به دنیا آمد. در شهرستان سورگون یوزگات آموزش ابتدایی را به پایان رساند. در دهه ۴۰ از زادگاهش یوزگات به آنکارا نقل مکان کرد و تحصیلاتش را در دبیرستان آتاتورک آناتولی آنکارا تکمیل کرد و در سال ۱۹۵۵ تحصیلات دانشکده حقوق دانشگاه آنکارا را به اتمام رساند. در سال ۱۹۵۶ با یاشار جانکوچاک ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب ۵ فرزند شد. چون همسرش بخشدار بود در بین سال های ۱۹۵۸ تا۱۹۷۲ در شهرستان های مختلف آناتولی زندگی کرد. در گواش، الوکرا، گرزه، شهرستان سارای از توابع استان وان و قهرمان مرعش، دستیار وکیل، وکیل و معلم بود. سال ۱۹۷۲ به آنکارا رفت و در شعبه تدوین و نمایشگری زبان ترکی زبان شروع به کار کرد. او عضو هیئت مشورتی تحریریه وزارت فرهنگ شد. در بازسازی سازمان های دموکراتیک شرکت کرد. او به عنوان بنیانگذار و مدیر در سازمان هایی مانند انجمن حقوق بشر، خانه مردم، انجمن زبان، مشغول به خدمت شد. در ۱۹۷۸ بازنشسته شد. در دهه ۸۰ پسرش به دلیل شرکت در سرقت یک بانک در آنکارا بازداشت شده و پرونده اش با *پرونده انقلابی شن تپه یکی شده و به حبس أبد محکوم شده بود و بعد حکمش در دیوان عالی شکست، وی روزهای زندگی پسرش در زندان را در شعرش منعکس کرد. در کتاب خود به اسم " ۴۲ روز ( ۱۹۸۶ ) " در مورد اعتصاب غذا در زندان ماماک توضیح داد. او زندگی خود را در شهرستان برهانیه واقع در بالیکسیر ادامه داد و در ۴ نوامبر ۲۰۱۵، زندگی خود را در بیمارستان که در آن تحت درمان بود، از دست داد. جنازه اش در روز جمعه ۶ نوامبر از مسجد قوجاتپه تشییع شد و در قبرستان کارشیاکا دفن شد.
wiki: گلتن آکین