گلال
فرهنگ اسم ها
معنی: نام نوعی ماده خوشبو، عبیر سرخ
برچسب ها: اسم، اسم با گ، اسم دختر، اسم هندی
لغت نامه دهخدا
همچو چنار گر بودت صدهزار دست
برگ طرب به خاک نشان و گلال گیر.
ملا قاسم مشهدی ( از آنندراج ).
گلال. [ گ ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان اورامان لهون بخش پاوه شهرستان سنندج واقع در 6هزارگزی باختر پاوه و 4هزارگزی باختر راه اتومبیل رو پاوه به نوسود. هوای آن سرد و دارای 400 تن سکنه است. آب آنجا ازرودخانه شمشیر و محصول آن غلات ، گردو، انجیر، عسل وزردآلو است. شغل اهالی زراعت و گله داری و مکاری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
فرهنگ فارسی
دهی است از دهستان اورامان لهون بخش پاوه شهرستان سنندج
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
( گَلال ) کرانه و بسترسنگی رودخانه
دانشنامه عمومی
گلال (ایذه). گلال ( ایذه ) ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان سوسن غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۲۲ نفر ( ۳۲خانوار ) بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روستا در دهستان سوسن غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۲۲ نفر ( ۳۲خانوار ) بوده است.
wiki: گلال (ایذه)
پیشنهاد کاربران
کلمه ای لری و لکی به معنی رودخانه
گلال ( galal ) در زبان همتباران بختیاری به معنی رود فصلی که پوشیده از قلوه سنگ باشد، ( گلال کونک ) یا ساحل و کرانه رود دایمی که پوشیده از سنگ باشد.
در گفتار لری :
رو، رود، روخانه= رود، رودخانه، آب همیشه رو و بزرگ
گِلال ( بسیار پرکاربرد ) = رودخانه موسمی و فصلی و مسیر و بستر آن ها
بَرد گِلالی ( بسیار پرکاربرد ) = قُلوه سنگ، سنگ گلالی و آبرفتی
... [مشاهده متن کامل]
شَت ( شَط ) ( لری ) = بستر گِلال، شکاف گِلال، شکاف زمین
واژه شَت ( شَط ) واژه ای باستانی در گفتار لری بوده و ریشه عربی ندارد.
شوره = جوی که آب ایجاد کند، جویبار، از گِلال کوچکتر
معنای واژه شوره از شستن و شوریدن است.
جوو = جوی دست کند و دست ساز
رو، رود، روخانه= رود، رودخانه، آب همیشه رو و بزرگ
گِلال ( بسیار پرکاربرد ) = رودخانه موسمی و فصلی و مسیر و بستر آن ها
بَرد گِلالی ( بسیار پرکاربرد ) = قُلوه سنگ، سنگ گلالی و آبرفتی
... [مشاهده متن کامل]
شَت ( شَط ) ( لری ) = بستر گِلال، شکاف گِلال، شکاف زمین
واژه شَت ( شَط ) واژه ای باستانی در گفتار لری بوده و ریشه عربی ندارد.
شوره = جوی که آب ایجاد کند، جویبار، از گِلال کوچکتر
معنای واژه شوره از شستن و شوریدن است.
جوو = جوی دست کند و دست ساز
چـم بمـعـنای رودخـانه است، مانـنـد چـم الـونـددر قصر شـیرین، چـم آقـا در نـفـتـشـاه ، چـم میانکل در سر پُـل ذهـاب و چـم قـره بلاغ در مسیر قصرشیرین به سآر پل ذهـاب، در اینجـا بهمـه رودخـانه هـا چـم گـفــته شـده و نـه گلال.
... [مشاهده متن کامل]
گـلا ل همـان کـف یا بستر رودخـانه است ( بسـتر سـنگ ریـزه یا قلـوه سنگ ) .
گلال را برای گـودالهـای عـمـیـق طبـیـعـی هـم بکار میـبرنـد
... [مشاهده متن کامل]
گـلا ل همـان کـف یا بستر رودخـانه است ( بسـتر سـنگ ریـزه یا قلـوه سنگ ) .
گلال را برای گـودالهـای عـمـیـق طبـیـعـی هـم بکار میـبرنـد
با سپاس از همه دوستانی که نظر دادند؛
گِلالْ؛ در گویش بختیاری و کلاً لری و گویش شوشتری و گویش دزفولی و شاید بسیاری از گویش های دیگر ایران زمین به قلوه سنگ های کنار رودخانه گفته می شود .
گِلالْ؛ در گویش بختیاری و کلاً لری و گویش شوشتری و گویش دزفولی و شاید بسیاری از گویش های دیگر ایران زمین به قلوه سنگ های کنار رودخانه گفته می شود .
گلال ( gelal ) در زبان لری به معنای رودخانه است
گِلال: سنگ ( گویش شوشتری )
بختک
دسته موی که بر سر باقی گذارند و نتراشند. . .
پیشتر نذر می کردند فرزند پسر زنده بماند بنابراین برایش دسته ای از موی را از کودکی نمی ترلشیدند تا معمولا در سن هشت تا ده سالگی به نذر خود عمل کرده و دسته موی را در صن و سرایی که نذر کرده بودند می تراشیدند
پیشتر نذر می کردند فرزند پسر زنده بماند بنابراین برایش دسته ای از موی را از کودکی نمی ترلشیدند تا معمولا در سن هشت تا ده سالگی به نذر خود عمل کرده و دسته موی را در صن و سرایی که نذر کرده بودند می تراشیدند
گل آلود، گل آلوده،
آب گلال یعنی آب گل آلود
آب گلال یعنی آب گل آلود
( گ ِ ) نام خاص رودی در خرم آباد و نام عام رودهای موسمی و سیلابی که زاگرس را به مقصد خوزستان ترک میکنند به معنی گل آر؛ چون همراه با افزایش بارش، گلهای کوه و دشت رو با خود می آورند و در مواقع پر آبی به رنگ گل هستند.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١١)