گسل کازرون

گسل کازرون از گسل های فعال و یکی بزرگ ترین گسل های عرضی راستا لغز راست گرد در زاگرس است که با طول نزدیک به ۲۳۵ کیلومتر از شمال تا گسیختگی دنا و از جنوب تا خلیج فارس ادامه دارد. این گسل ضمن کنترل مرز باختری حوضه نمکی هرمز، بر رسوبات زاگرس و رسوبات جوان کواترنری نیز اثرگذار بوده، به گونه ای که ساختارهای زاگرس را با جهت راست گرد خمیده و جابه جا کرده است؛ که در منطقه کازرون و برازجان این خمش چشم گیر است. گسل کازرون مرز سه پهنه ساختاری ایذه، فروافتادگی دزفول و فارس را شامل می شود. [ ۱]
گسل کازرون در ۱۵ کیلومتری غرب این شهرستان قرار دارد. شواهد نشان می دهد که این گسل با راستای تقریباً شمالی–جنوبی یا شمال شمال غربی–جنوب جنوب شرقی دارای حرکت راست گرد جزئی است. روندهای زمین ساختی در شمال خلیج فارس نشان می دهد که خط مرزی سکوی عربستان و واحد زاگرس به وسیله این گسل در جهت راست گرد جابه جا شده است. گسل کازرون مرز غربی گسترش حوضه تبخیری پرکامبرین پسین–کامبرین ایران را تشکیل می دهد و در طول آن دو گنبد نمکی رخنمون دارد. [ ۲]
نبود داده های ریزلرزه ای و کمبود کانون زمین لرزه، نشان دهنده عدم فعالیت جدید گسل کازرون است؛ اما زمین لرزه های ژانویه ۱۹۶۷ و اکتبر ۱۹۷۱ در بخش جنوبی گسل کازرون، نشان گر فعالیت بخشی از گسل کازرون در دوره کواترنری است. [ ۲]