گسل سان اندریاس

گسل سان آندریاس. گسل سن اندریاس ( به انگلیسی: San Andreas Fault ) در حاشیه شرقی اقیانوس آرام واقع است.
حاشیه شرقی اقیانوس آرام در مقایسه با حاشیه غربی آن تفاوت بسیار دارد. حاشیه مزبور به دلیل حرکت غرب سوی صفحه قاره امریکا، زمین هایی را از دست داده و ویژگی فرولغزش های آن نسبت به محل های فرولغزش حاشیه غربی بسیار متفاوت است. مرز میان صفحات حامل اقیانوس آرام و آمریکای شمالی از خلیج کالیفرنیا به سمت شمال به وسیلهٔ شماری گسله های ترادیس قطع گردیده و کانون های زمین لرزه آن کلاً در عمق کم ( ۱۰ کیلومتر ) قرار دارند . با وجود اینکه حرکات فردی در امتداد گسل سن اندریاس و دیگر گسله ای مشابه آن کاملاً کوچک می باشد ولی اثر جمعی حرکات مزبور در طول مدتی معادل یک میلیون سال کاملاً قابل توجه است.
مقدار حرکت افقی حاصله از زمین لرزه سان فرانسیسکو در سال ۱۹۰۶ در امتداد گسله سان اندریاس رقمی معادل ۵ متر بوده و مقدار جابجایی زمین در زلزله های پیش از آن مانند زمین لرزه در اوئنز ( Owens Valley ) حدود ۴ مترمی باشد. بدیهی است مجموع جابجایی های زمین در مدتی برای یک میلیون سال به رقم قابل توجهی بالغ خواهد گردید. قاره آمریکای شمالی طی دوره های سوم و ژوراسیک روی بستر شرقی اقیانوس آرام لغزیده و گسل سن اندریاس مرز میان صفحه های اقیانوس آرام شمالی و صفحه حامل قاره آمریکای شمالی را تشکیل می دهد. اقیانوس آرام نسبت به آمریکای شمالی رو به سوی شمال و در جهت ژرفنای الوشن ( Aleation ) حرکت می کند و به همین جهت زلزله هایی را که گاهگاه در کالیفرنیا روی می دهد، موجب می گردد.
از صفحه آرام شرقی یا صفحه فرلون بخش عظیمی تاکنون به زیر صفحه آمریکا لغزیده است و فقط دو صفحه کوچک یکی به نام صفحه کوکس ( cocos ) واقع در جنوب گسل سن اندریاس و دیگری صفحه هوان دفوکه ( Juan de Fuca ) واقع در غرب مرکز ایالات متحده آمریکا و کشور کانادا به جای مانده که آن ها نیز در حال فرولغزی می باشند. از آنجایی که برجستگی های آرام شرقی به تدریج به زیرصفحه آمریکای شمالی فرو می لغزند، از این رو مرز میان آن ها که منطقه بی ثباتی است به آرامی به سوی حاشیه قاره ای نزدیک می شود و تماس میان صفحه اقیانوس آرام و صفحه آمریکای شمالی را برقرار می سازد.