گرین اسلیوز

«گرین اسلیوز» ( به انگلیسی: Greensleeves ) نام یک آهنگ معروف انگلیسی است که از قرن ۱۶ میلادی رواج داشته است. متن این آهنگ در مورد مردی است که به صورت غمگین آوازی را می خواند و نشان از عشق او نسبت به خانمی به نام «بانو گرین اسلیوز» دارد.
به درستی مشخص نیست که چه کسی در ابتدا این نغمه را ساخته است. البته با توجه به اینکه هنری هشتم انگلستان سازهایی از قبیل لوت، ارگ و ویرژینالز می نواخته است، و متن آهنگ نیز حاکی از آن است که مرد خواننده متمول و دولتمند است؛ ساخت این آهنگ را به او نسبت می دهند. آهنگ های بسیاری به دلیل تملق آهنگ سازان به هنری هشتم نسبت داده شده اند و دلیل انتساب این آهنگ نیز به او می تواند ناشی از همین موضوع باشد. اولین جایی که در تاریخ مکتوب به این آهنگ اشاره شده است، سال ۱۵۸۰ میلادی و در نمایشنامهٔ همسران خوش ویندزور اثر ویلیام شکسپیر بوده است. [ ۱] [ ۲]
از گرین اسلیوز در شرایط مختلفی به عنوان موسیقی برای اشعار گوناگون استفاده شده است. برای مثال در جریان جنگ های داخلی انگلستان در قرن ۱۷ میلادی سلطنت طلبان یا کاوالیرها با این نغمه اشعار سیاسی می خواندند. [ ۱]
• میسون ویلیامز — Greensleeves[ ۳] ( آهنگ بی کلام )
• لورینا مک کنیت — Greensleeves در آلبوم «ملاقات»[ ۴]
• لئونارد کوهن در آلبوم «پوست جدید برای مراسم قدیمی» — Leaving Green Sleeves[ ۵]