تور بزرگ یا گرند تور ( Grand Tour ) نوعی سنت گردشگری در اروپا بود که در سده های گذشته رواج داشت. در این نوع گردشگری، مردانی از طبقه طبقات بالای اجتماعی و نیز کسانی از طبقات پائین تر اما دارای حامی مالی به گردش در نقاط مختلف اروپا می پرداختند. این هنجار از حدود ۱۶۶۰ شروع شد و تا ظهور حمل و نقل ریلی در مقیاس وسیع در دهه ۱۸۴۰ ادامه داشت و برنامه سفر مشخصی داشت. گردشگری تور بزرگ به عنوان یک برنامه آموزشی مناسک گذر محسوب می شد. هر چند در درجه اول، تور بزرگ را طبقات اشراف و ثروتمندان بریتانیا آغاز کردند اما سفرهای مشابه توسط مردان جوان پروتستان شمال اروپا در قاره اروپا و از نیمه دوم قرن ۱۸ توسط برخی از ساکنان آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی صورت گرفت. با گسترش حمل و نقل ریلی و کشتی بخار، سفر بسیار ساده تر شد و کسانی مانند توماس کوک که «تور کوک» را ابداع کرد، گردشگری انبوه را پایه گذاری کردند.
رایج ترین مسیر در گرند تور[ ۱] از نسلی به نسل دیگر متفاوت بود. اما گردشگران انگلیسی معمولاً از منطقه دوور در انگلستان شروع می کردند و با عبور از کانال انگلیس به اوستند در هلند/بلژیکیا کاله یا لو هاور در فرانسه می رفتند. از آنجا توریستی معمولاً به همراه یک راهنما و احتمالاً اگر ثروتمند بودند با گروهی از خدمتکاران و راهنمای سفر ادامه می دادند. بخشی از سفر در رشته کوه های آلپ بود و از آنجا به سن، پاریس یا تا راین و بازل ادامه می یافت.
با توجه به رایج بودن زبان فرانسوی در اروپا، استخدام راهنمای فرانسوی زبان و سفر به پاریس در قرنهای ۱۷ و ۱۸ رایج بود. در پاریس ممکن بود فرد گردشگر زبان فرانسوی بیاموزد یا در کلاسهای رقص، شمشیربازی و سوارکاری شرکت کند. پیچیدگی زبان فرانسه و رفتار سطح بالای جامعه فرانسوی از جمله داشتن وقار در رفتار و مد باعث تشویق جوانان برای رفتن به پاریس می شد. این خدمت به منظور آماده سازی مرد جوان برای یک موقعیت رهبری در شهر خود که اغلب در دولت یا دستگاه دیپلماسی بود مناسب بود.
گردشگر گرند تور معمولاً از پاریس به شهری در سوئیس می رفت که اغلب ژنو ( مهد پروتستان ) یا لوزان بود. [ ۲] کوهنوردی آلپی یا آلپ نوردی ( "Alpinism" یا کوهنوردی در قرن ۱۹ رواج یافت. از آنجا مسافر با تحمل دشواری سفر با عبور از رشته کوه های آلپ به شمال ایتالیا و می رسید. [ ۲]
در ایتالیا، توریست ها به تورین ( و گاه میلان ) می رفتند و سپس ممکن بود چند ماهی را در فلورانس بگذرانند که تعداد زیادی جوامع ایتالیایی - انگلیسی در آنجا وجود داشت. پیزا، پادوا، [ ۳] بولونیا و ونیز مقصدهای دیگر بودند که به ویژه ونیز برای انگلیسی ها یک شهر مظهر ایتالیا بود. [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرایج ترین مسیر در گرند تور[ ۱] از نسلی به نسل دیگر متفاوت بود. اما گردشگران انگلیسی معمولاً از منطقه دوور در انگلستان شروع می کردند و با عبور از کانال انگلیس به اوستند در هلند/بلژیکیا کاله یا لو هاور در فرانسه می رفتند. از آنجا توریستی معمولاً به همراه یک راهنما و احتمالاً اگر ثروتمند بودند با گروهی از خدمتکاران و راهنمای سفر ادامه می دادند. بخشی از سفر در رشته کوه های آلپ بود و از آنجا به سن، پاریس یا تا راین و بازل ادامه می یافت.
با توجه به رایج بودن زبان فرانسوی در اروپا، استخدام راهنمای فرانسوی زبان و سفر به پاریس در قرنهای ۱۷ و ۱۸ رایج بود. در پاریس ممکن بود فرد گردشگر زبان فرانسوی بیاموزد یا در کلاسهای رقص، شمشیربازی و سوارکاری شرکت کند. پیچیدگی زبان فرانسه و رفتار سطح بالای جامعه فرانسوی از جمله داشتن وقار در رفتار و مد باعث تشویق جوانان برای رفتن به پاریس می شد. این خدمت به منظور آماده سازی مرد جوان برای یک موقعیت رهبری در شهر خود که اغلب در دولت یا دستگاه دیپلماسی بود مناسب بود.
گردشگر گرند تور معمولاً از پاریس به شهری در سوئیس می رفت که اغلب ژنو ( مهد پروتستان ) یا لوزان بود. [ ۲] کوهنوردی آلپی یا آلپ نوردی ( "Alpinism" یا کوهنوردی در قرن ۱۹ رواج یافت. از آنجا مسافر با تحمل دشواری سفر با عبور از رشته کوه های آلپ به شمال ایتالیا و می رسید. [ ۲]
در ایتالیا، توریست ها به تورین ( و گاه میلان ) می رفتند و سپس ممکن بود چند ماهی را در فلورانس بگذرانند که تعداد زیادی جوامع ایتالیایی - انگلیسی در آنجا وجود داشت. پیزا، پادوا، [ ۳] بولونیا و ونیز مقصدهای دیگر بودند که به ویژه ونیز برای انگلیسی ها یک شهر مظهر ایتالیا بود. [ ۴] [ ۵]
wiki: گرند تور