گرمایش مرکزی

دانشنامه عمومی

یک سیستم گرمایش مرکزی ( به انگلیسی: Centeral heating system ) گرمای کلی فضای داخلی یک ساختمان ( یا بخشی از یک ساختمان ) را از یک نقطه به چندین اتاق، فراهم می کند. هنگامی که با دیگر سیستم ها به منظور کنترل وضعیت آب و هوای ساختمان ترکیب می شود، یک سیستم کلی HVAC ( گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع ) را به وجود می آورد.
در این سیستم، موتورخانه به عنوان قلب تولیدکنندهٔ حرارت شناخته می شود. [ ۱] دیگ بخار، مشعل، پمپ و منبع انبساط اجزای اصلی سیستم گرمایش مرکزی هستند که با اتصال به سیستم شوفاژ یا فن کویل قادر به گرم کردن محل موردنظر می باشند. چنانچه سیستم گرمایش مرکزی جهت تأمین آب گرم مصرفی نیز در نظر گرفته شده باشد، مخزن کویلیِ آب گرم نیز به این سیستم اضافه می شود.
محلی است، عموماً در پایین ترین طبقهٔ ساختمان که در آن یک مشعل گازی یا گازوییلی و یک دیگ حرارت مرکزی و سایر تجهیزات جانبی آن برای تأمین آب گرم مدار گرمایش ساختمان و آب گرم مصرفی از طریق منبع دوجداره تعبیه و نصب شده است.
آب گرم تولید شده در موتورخانه از طریق مدار آب گرم به کلکتور می رود و از آن جا توسط لوله رایزر ساختمان به هر یک از واحدهای موجود منتقل می گردد و پس از عبور از رادیاتور با توجه به سطح تماس زیادی که با محیط پیدا می کند، گرمای خود را به محیط داده و از طریق مسیر برگشت به رایزر برگشته و سپس دوباره به دیگ برای باز گرم شدن منتقل می شود و هوا را گرم می کند و این عمل ادامه دارد.
• دیگ و مشعل
برای گرم کردن آب مدار رادیاتور
• پمپ
برای چرخش آب در مدار رادیاتور
• رادیاتورها
برای انتقال حرارت آب به محیط ساختمان
• منبع دوجداره
وسیله تأمین آب گرم مصرفی توسط آب رادیاتورها
• منبع انبساط
وسیله ای که حجم اضافه آب دیگ در اثر گرم شدن را در خود جای می دهد.
• سیستمهای کنترل و نشان دهنده ها
شامل ترمومتر، مانومتر، سطح نمای مخزن گازوئیل، آب نمای منبع انبساط، ترموستات دیگ، ترموستات جداری، ترموستات اتاقی، شیر اطمینان و رله مشعل
به طور کلی سیستم شوفاژ یا گرمایش مرکزی، وظیفه فراهم سازی گرمای مورد نیاز ساختمان در تمام طول سال را بر عهده دارد. در واقع این سیستم، علاوه بر ایجاد گرما در فصل زمستان، آب گرم مورد نیاز جهت شستشو را نیز فراهم می کند. در این سیستم، آب موجود در منبع به دیگ منتقل شده و به وسیله مشعل گرم می شود. سپس به یک منبع دوجداره یا کویلی منتقل می شود. این آب گرم به صورت دائم در مدار لوله کشی آبگرم ساختمان در جریان است و در صورت مصرف نشدن توسط وسیله ای به نام پمپ برگشتی به مخزن بازمی گردد.
عکس گرمایش مرکزی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گرمایش مرکزی (central heating)
نوعی سیستم گرمایش با یک منبع مرکزی ، معمولاً برای خانه ها ، ساختمان های بزرگ ، یا مجموعه ای از ساختمان ها. این سیستم برعکس سیستم گرمایش جداگانۀ اتاق هاست . سیستم های گرمایش با آب داغ و بخار آب متداول ترین سیستم های گرمایش اند. آب را در کوره ای که گازوئیل ، گاز یا سوخت جامد مصرف می کند، گرم می کنند و به صورت بخار یا آب داغ ، با فشار تلمبه ، به رادیاتورهای هر اتاق می فرستند. دمای اتاق را با ترموستات رادیاتور یا مشعل تنظیم می کنند. گرمایش مرکزی بر اساس سیستم گرمایش خانگی رومی ها در ۲ هزار سال پیش ابداع شد . از قرن ۱۸ گرمایش مرکزی با بخار، و با استفاده از لوله ، در کشورهای غربی رواج یافت و به شکل غیررسمی در خانه ها نصب شد. جیمز وات، مهندس اسکاتلندی، کتابخانۀ خود را با لولۀ بخار متصل به دیگ بخار گرم می کرد. متیو بولتون در خانۀ یکی از دوستانش در بیرمنگام سیستم گرمایشی بخار نصب کرد. استفاده از سیستم گرمایش مرکزی تا نیمۀ دوم قرن ۲۰ همگانی نشد. این سیستم ها معمولاً با کلید زمانی قطع و وصل می شوند. نوع دیگر آن ها سیستم گرمایش مرکزی با هوای داغ است. در این روش، هوا با فشار از کانالهایی ، با نام تغذیه کننده، عبور می کند و از دریچه های هوا وارد اتاق می شود. سیستم گرمایش از کف (گرمایش تابشی) نیز در بعضی از خانه ها به کار می رود. در این سیستم، گرما از اِلِمنت های برقی نصب شده در کف به اتاق می رسد. در خانه های جدید که مصرف انرژی اندک است، به جای سیستم گرمایش مرکزی از گرمای خورشید و عایق کاری خوب استفاده می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس