گربه ببری جنوبی

گربهٔ ببری جنوبی یا تایگرینای جنوبی ( نام علمی: Leopardus guttulus ) یک گونه از گربه ایان وحشی کوچک بومی برزیل، آرژانتین و پاراگوئه است. [ ۲]
Felis guttula نام علمی بود که در سال ۱۸۷۲ توسط رینالد هنسل هنگام توصیف گربهٔ ببری از جنگل های ریو گرانده جنوبی در جنوب برزیل استفاده شد. [ ۳]
این جانور، مدت ها به عنوان یک زیرگونه از ببرک ( Leopardus tigrinus ) در نظر گرفته می شد. [ ۴] اما در سال ۲۰۱۳ به عنوان یک گونه متمایز شناخته شد. [ ۲]
این گربه، نزدیک به گربه جفروی ( L. geoffroyi ) است که طبق گزارش ها در جنوب برزیل با آن دورگه شده است. [ ۵] [ ۶]
گربهٔ ببری جنوبی دارای پوشش بدنی زرد مایل به اخرایی با خال های مشکی باز است. این گربه، کمی تیره تر از ببرک است، دارای خال های بزرگ تر و دم کمی کوتاه تر است. با این حال، تمایز بین این دو گونه، تنها از نظر ظاهری، بسیار دشوار است. [ ۵] یک گربهٔ ببری جنوبی بالغ، بین ۱٫۹ و ۲٫۴ کیلوگرم ( ۴٫۲ و ۵٫۳ پوند ) وزن دارد. [ ۷]
گربهٔ ببری جنوبی از مرکز تا جنوب برزیل در ایالت های میناز ژرایس و گوییاس در جنگل های اطلس، شرق پاراگوئه و شمال شرقی آرژانتین در ارتفاعات زیر ۲٬۰۰۰ متر ( ۶٬۶۰۰ فوت ) یافت می شود. برآورد می شود که این جمعیت، حدود ۶٬۰۰۰ فرد بالغ را شامل می شود. [ ۱] این جانور، در جنگل های باران خیز استوایی و نیمه گرمسیری، جنگل های کاج برگ ریز و مختلط، ساواناهای باز و پوشش گیاهی ساحلی زندگی می کند.
گربهٔ ببری جنوبی، پستانداران کوچک، پرندگان و مارمولک ها را شکار می کند. میانگین وزن طعمه های این گربه سان، کمتر از ۱۰۰ گرم ( ۰٫۲۲ پوند ) است اما طعمه های آن همچنین شامل طعمه های بزرگ تر تا ۱ کیلوگرم ( ۲٫۲ پوند ) می شود. [ ۵]
در سال ۲۰۱۵، دو گربهٔ ببری جنوبی برای نخستین بار در جنگل های اطلس، هنگام یادگیری مهارت های شکار و در اختیار گرفتن یک لانه، ثبت شد. در این گربه ها، مادر، نقش مهمی در آموزش شکار و زنده ماندن در طبیعت به توله هایش دارد. [ ۸]
به دلیل تجارت خز، گربهٔ ببری جنوبی به شدت مورد استفاده قرار گرفته و تعداد زیادی از آن ها نابود شدند. امروزه اما بزرگ ترین تهدیدها برای گربهٔ ببری جنوبی عبارت اند از: نابودی زیستگاه و جنگل زدایی، شکار توسط مردم محلی، کشتار در جاده ها، بیماری های منتقل شده از سگ های خانگی و ایجاد مسمومیت توسط انسان، با استفاده از جوندگان. [ ۲]