گران خوار

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

گران خوار.[ گ ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) مردم خورنده و بسیارخوارو شکم پرست. ( برهان ). پرخور. سخت پرخور :
آن سبک روح همچو روح برفت
وین گران خوار همچو ریگ بماند.
( لباب الالباب جزء اول ص 180 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) بسیار خورنده پرخور شکم پرست : آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ریگ بماند . ( مجد الدین محمد بن عدنان )

فرهنگ عمید

۱. بسیارخورنده، پرخور.
۲. (صفت ) ویژگی چیزی که خوردن یا نوشیدن آن ناگوار و دشوار باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس