گام نزدیک

گام نزدیک ( انگلیسی: Closely related key ) یک گام مرتبط و نزدیک به تنالیته است. در موسیقی، گام اصلی را همراه با «گام های نزدیک» و «گام های دور» مورد استفاده قرار می دهند. چنین گام هایی در دانش هارمونی، دارای ارتباط و پیوندی قوی با گام اصلی هستند. این همبستگی گام ها بر اساس دایره پنجم ها و گام نسبی تعریف می شود.
«گام نزدیک» علاوه بر ساختار قوی که با تنالیتهٔ اصلی دارد، به عنوان واسطه یا مشترک برای مدولاسیون به «گام های دور» در پیوند با زنجیره ای از «دایره پنجم ها» قرار می گیرد. به عنوان مثال: مد گردی از دو ماژور به سل ماژور به ر ماژور، یا از دو ماژور به دو مینور به می بمل ماژور.
در موسیقی دوره کلاسیک مدولاسیون به «گام های دور» رایج نبود و وحدتِ «تنالیته» از اهمیت زیادی برخوردار بود. در این دوره آهنگسازانی مانند یوزف هایدن و ولفگانگ آمادئوس موتسارت به این اصول پایبند بودند. به عنوان مثال موتسارت در «سونات پیانو شماره ۷ ( K. 309 ) » تنها از گام های نزدیک و مرتبط با پایهٔ اصلی ( نمایان، رو پایه، رو نمایان ) برای مدولاسیون استفاده کرده است.
با توجه به درجات گام ماژور بر اساس تونیک، شش گام نزدیک و مرتبط عبارتند از:
• روپایه ( ii ) یک گام مینور هم خانواده با زیر نمایان
• میانی ( iii ) یک گام مینور و هم خانواده با نمایان.
• زیرنمایان ( IV ) با کمتر از یک «دیز» یا بیشتر از یک «بمل» مرتبط است با دایره پنجم ها.
• نمایان ( V ) با بیشتر از یک «دیز» یا کمتر از یک «بمل» مرتبط است با دایره پنجم ها.
• رونمایان ( vi ) یک گام مینور با همان «سرکلید»گام اصلی.
• گام موازی ( i ) یک گام مینور که دارای «تونیک» مشترک اما «سرکلید» متفاوت است.