گالوانیزه کردن به روش غوطه وری گرم به زبان ساده یک پوشش است که در آهن یا فولادی که از نظر ترکیب و طراحی مناسب برای گالوانیزه است توسط فروبردن در وان مذاب روی تشکیل می گردد. گالوانیزه به روش غوطه وری گرم نزدیک به ۱۵۰ سال است که کاربرد دارد. بیشتر رویی که در جهان تولید می شود جهت پوشش دهی مصرف می گردد. مهم ترین علت مقاومت روی به تجزیهٔ طبیعی، ماهیت مقاوم آن است. در این روش قطعهٔ مورد نظر در وان مذاب روی با دمای حدود ۴۶۰ درجهٔ سانتی گراد غوطه ور می شود. پس از خارج شدن قطعه، روی ابتدا با اکسیژن و سپس با کربن واکنش داده و لایه ای مقاوم نسبت به زنگ زدگی را تولید می نماید. این عملیات فلز را نسبت به زنگ زدگی مقاوم می نماید.
گالوانیزاسیون قطعات و سازه های فلزی به منظور جلوگیری از خوردگی و مقاومت بیشتر در مقابل تأثیرات آب و هوایی انجام می شود پیشینهٔ این دانش به سال های ۱۷۳۷ تا ۱۷۹۸ بر می گردد که یک دانشمند ایتالیایی به نام لوییجی گالوانی در سال ۱۷۷۵ از دانشگاه BOLOGENS در مقام پروفسوری این دانشگاه در رشتهٔ کالبدشناسی به صورت اتفاقی دریافت که پای قورباغهٔ مرده زمانی که یک تکه فلز آن را لمس می کند حرکت می کند. او از این طریق دریافت که فلزات بر روی موجودات زنده اثر الکتروشیمیایی ایجاد می نمایند. گالوانی نتایج کارهایش را در سال ۱۷۹۱ منتشر کرد پژوهش های او راه را برای اتخاذ تصمیمات بزرگ در بین دانشمندان این عرصه هموارتر نمود. تا آن جا که آلساندرو ولتا نیز یک ایدهٔ مخالف را پیشنهاد کرد. او فکر می کرد دلیل این موضوع قوس فلزی است. بعد از این مجموعه آزمایش ها، بحث و بررسی روی الکتروتراپی در جانداران آغاز شد. [ ۱]
آهن و فولاد از زمان پیدایش، زندگی انسان را راحت کرده اند. به دلیل راحتی تولید، دوام و راحتی روش مونتاژ، فولاد تقریباً همه جا به کار برده می شود. بیشتر پیشرفت ها و ایجاد تکنولوژی ها با استفاده از فولاد به وجود می آید. خوردگی عامل بخش عمده ای از شکست و تخریب آهن و فولاد است و جلوگیری از آن اهمیت زیادی دارد.
فولاد تمایل به جذب اکسیژن دارد. این تمایل باعث خوردگی و تغییرات شیمیایی فولاد می شود و آن را از بین می برد؛ فولاد در نهایت به دلیل تجزیه متلاشی می شود. گالوانیزاسیون به روش غوطه وری گرم یک روش پوشش دهی به وسیلهٔ فلز روی است؛ و در نهایت فرایند پوشش، آهن با روی پیوند شیمیایی تشکیل می دهد. گالوانیزاسیون به روش غوطه وری گرم به زبان ساده یک پوشش است که در آهن یا فولادی که از نظر ترکیب و طراحی مناسب برای گالوانیزه است توسط فروبردن در وان مذاب روی تشکیل می گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگالوانیزاسیون قطعات و سازه های فلزی به منظور جلوگیری از خوردگی و مقاومت بیشتر در مقابل تأثیرات آب و هوایی انجام می شود پیشینهٔ این دانش به سال های ۱۷۳۷ تا ۱۷۹۸ بر می گردد که یک دانشمند ایتالیایی به نام لوییجی گالوانی در سال ۱۷۷۵ از دانشگاه BOLOGENS در مقام پروفسوری این دانشگاه در رشتهٔ کالبدشناسی به صورت اتفاقی دریافت که پای قورباغهٔ مرده زمانی که یک تکه فلز آن را لمس می کند حرکت می کند. او از این طریق دریافت که فلزات بر روی موجودات زنده اثر الکتروشیمیایی ایجاد می نمایند. گالوانی نتایج کارهایش را در سال ۱۷۹۱ منتشر کرد پژوهش های او راه را برای اتخاذ تصمیمات بزرگ در بین دانشمندان این عرصه هموارتر نمود. تا آن جا که آلساندرو ولتا نیز یک ایدهٔ مخالف را پیشنهاد کرد. او فکر می کرد دلیل این موضوع قوس فلزی است. بعد از این مجموعه آزمایش ها، بحث و بررسی روی الکتروتراپی در جانداران آغاز شد. [ ۱]
آهن و فولاد از زمان پیدایش، زندگی انسان را راحت کرده اند. به دلیل راحتی تولید، دوام و راحتی روش مونتاژ، فولاد تقریباً همه جا به کار برده می شود. بیشتر پیشرفت ها و ایجاد تکنولوژی ها با استفاده از فولاد به وجود می آید. خوردگی عامل بخش عمده ای از شکست و تخریب آهن و فولاد است و جلوگیری از آن اهمیت زیادی دارد.
فولاد تمایل به جذب اکسیژن دارد. این تمایل باعث خوردگی و تغییرات شیمیایی فولاد می شود و آن را از بین می برد؛ فولاد در نهایت به دلیل تجزیه متلاشی می شود. گالوانیزاسیون به روش غوطه وری گرم یک روش پوشش دهی به وسیلهٔ فلز روی است؛ و در نهایت فرایند پوشش، آهن با روی پیوند شیمیایی تشکیل می دهد. گالوانیزاسیون به روش غوطه وری گرم به زبان ساده یک پوشش است که در آهن یا فولادی که از نظر ترکیب و طراحی مناسب برای گالوانیزه است توسط فروبردن در وان مذاب روی تشکیل می گردد.
wiki: گالوانیزه گرم