گابریل اوربن فوره ( به فرانسوی: Gabriel Urbain Fauré ) آهنگساز فرانسوی در ۱۲ مه ۱۸۴۵ زاده شد و در ۴ نوامبر ۱۹۲۴ در گذشت.
فوره در مادلن پاریس ارگ می نواخت. بعدها به عنوان رهبر کنسرواتوار پاریس مشغول به کار شد. سبک او اساساً فرانسوی است. موسیقی او شامل رکوییم کرال مردمی، پوان برای ارکستر، موسیقی همراه برای شایلاک، [ ۱] موسیقی مجلسی، موسیقی پیانو و ترانه ها می باشد. [ ۲]
فوره در نه سالگی خانه پدری در پامیه را به قصد پاریس ترک کرد تا به مدت یازده سال به فراگیری موسیقی در مدرسه نیدرمیر نزد استادانی چون کامی سن سانس بپردازد. او بعدها به استادی این مدرسه رسید. در سال ۱۸۷۴ فوره به عنوان نوازنده ارگ جانشین سن سانس در کلیسای مادلن پاریس می شود. در سال ۱۸۷۷ در پی برهم خوردن نامزدیش به وایمار سفر می کند و آنجا با فرانتس لیست دیدار می کند، او همچنین در کلن به اجرای حلقه نیبلونگ، اپرای ریچارد واگنر می رود. فوره از نادر آهنگسازانی است که با وجود ستایش فراوان واگنر هرگز تحت تأثیر وی قرار نگرفت. فوره در سال ۱۸۸۳ ازدواج می کند و صاحب دو فرزند می شود، در این سالها مهمترین منبع درآمد او درس دادن و نوازندگی ارگ است و از اثارش درآمد چندانی به دست نمی آورد و خودش بعد از چند اجرا آنها را از بین می برد. پس از یک دوره افسردگی در سال ۱۸۹۰ سفری به ونیز می کند و در آنجا زندگی لبخندی دوباره به او می زند و دست به خلق آثاری می زند. فوره در سال ۱۸۹۶ به عنوان استاد آهنگسازی جانشین ژول ماسنه در هنرستان موسیقی ( کنسرواتوار ) پاریس می شود و شاگردانی چون ژرژ انسکو، موریس راول و نادیا بولانژه. [ ۳] را آموزش می دهد. وی در سال ۱۹۰۵ به مدیریت این مدرسه رسید. همچنین در بین سالهای ۱۹۰۳ تا ۱۹۲۱ در روزنامه فیگارو به نقدهای هنری می پرداخت. مسولیت کنسرواتوار و از دست دادن شنوایی موجب کاهش کار آهنگسازی او می شود و در سال ۱۹۲۰ در ۷۵ سالگی خود را از ریاست کنسرواتوار بازنشسته می کند و در همان سال به او نشان لژیون دونور اهدا می گردد.
• پلئاس و ملیزاند
• پاوان برای ارکستر
• آثار آوازی: ملودی ها، رکویم، مس
• سونات برای ویلن
• سونات برای ویلن سل
• پنج نوازی برای پیانو و سازهای زهی
• سه نوازی برای پیانو، ویلن و ویلن سل
• آثاری برای پیانو
• زندگی نامه ( فرانسه )
• آثار ( نتها )
• Archiver Music
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففوره در مادلن پاریس ارگ می نواخت. بعدها به عنوان رهبر کنسرواتوار پاریس مشغول به کار شد. سبک او اساساً فرانسوی است. موسیقی او شامل رکوییم کرال مردمی، پوان برای ارکستر، موسیقی همراه برای شایلاک، [ ۱] موسیقی مجلسی، موسیقی پیانو و ترانه ها می باشد. [ ۲]
فوره در نه سالگی خانه پدری در پامیه را به قصد پاریس ترک کرد تا به مدت یازده سال به فراگیری موسیقی در مدرسه نیدرمیر نزد استادانی چون کامی سن سانس بپردازد. او بعدها به استادی این مدرسه رسید. در سال ۱۸۷۴ فوره به عنوان نوازنده ارگ جانشین سن سانس در کلیسای مادلن پاریس می شود. در سال ۱۸۷۷ در پی برهم خوردن نامزدیش به وایمار سفر می کند و آنجا با فرانتس لیست دیدار می کند، او همچنین در کلن به اجرای حلقه نیبلونگ، اپرای ریچارد واگنر می رود. فوره از نادر آهنگسازانی است که با وجود ستایش فراوان واگنر هرگز تحت تأثیر وی قرار نگرفت. فوره در سال ۱۸۸۳ ازدواج می کند و صاحب دو فرزند می شود، در این سالها مهمترین منبع درآمد او درس دادن و نوازندگی ارگ است و از اثارش درآمد چندانی به دست نمی آورد و خودش بعد از چند اجرا آنها را از بین می برد. پس از یک دوره افسردگی در سال ۱۸۹۰ سفری به ونیز می کند و در آنجا زندگی لبخندی دوباره به او می زند و دست به خلق آثاری می زند. فوره در سال ۱۸۹۶ به عنوان استاد آهنگسازی جانشین ژول ماسنه در هنرستان موسیقی ( کنسرواتوار ) پاریس می شود و شاگردانی چون ژرژ انسکو، موریس راول و نادیا بولانژه. [ ۳] را آموزش می دهد. وی در سال ۱۹۰۵ به مدیریت این مدرسه رسید. همچنین در بین سالهای ۱۹۰۳ تا ۱۹۲۱ در روزنامه فیگارو به نقدهای هنری می پرداخت. مسولیت کنسرواتوار و از دست دادن شنوایی موجب کاهش کار آهنگسازی او می شود و در سال ۱۹۲۰ در ۷۵ سالگی خود را از ریاست کنسرواتوار بازنشسته می کند و در همان سال به او نشان لژیون دونور اهدا می گردد.
• پلئاس و ملیزاند
• پاوان برای ارکستر
• آثار آوازی: ملودی ها، رکویم، مس
• سونات برای ویلن
• سونات برای ویلن سل
• پنج نوازی برای پیانو و سازهای زهی
• سه نوازی برای پیانو، ویلن و ویلن سل
• آثاری برای پیانو
• زندگی نامه ( فرانسه )
• آثار ( نتها )
• Archiver Music
wiki: گابریل فوره