کیکاووس

در فصل سی و سوم بُندَهش از ساختن کاخ های هفتگانه کیکاووس بر روی البرز کوی سخن به میان آمده است که هردوت نیز از این کاخ های هفتگانه یاد آوری می کند
شماری از تاریخ نگاران این کاخ ها را ساخته ی دیااکو ( اولین شاه ماد ) ، می دانند.
آنچه از نامه های پهلوی دریافت می شود این است که کیکاووس همانند"جمشید" فرّه ایزدی و جاودانگی داشت اما به دلیل گناهانش، جاودانگی از او گرفته می شود.
به سخن شاهنامه و بُندَهش، شهریاری کیکاووس 150 سال بود. چون بر تخت نشست به تحریک یکی از رودسازان ( سازنده ساز و نی ) مازندرانی در اندیشه ی جنگ با شاه مازندران افتاد. پهلوانان ایرانی این جنگ را نادرست می دانستند
اما کیکاووس به سخن آنان توجهی نکرد
کیکاووس� به مازندران که گویند جایگاه دیوان است�حمله برد و به چپاول پرداخت.
ارژنگ شاه مازندران، از دیو سپید یاری خواست ، دیو سپید� با سپاهی گران سوی کیکاوُس می رود و به نیروی جادو، او و سپاهیانش را نابینا و اسیر می کند.
در این میان رستم دستان� از ین جنگ و اسارت شاه ایران� آگاه می گردد و پس از گذر از هفت خوان، پیروزمندانه به ارژنگ دست می ابد و او را از میان برمی دارد.
رستم جادوی دیوان� را خنثی کرده و کیکاووس و سپاهیانش را رهایی می بخشد.
رضاضحاکی راحت. مدرس و دبیر. تاریخ . اسدآباد