کیکاوس بن اسکندر زیاری

دانشنامه آزاد فارسی

کِیکاوس بن اسکندر زیاری (۴۱۲ـ پس از ۴۷۵ق)
عنصر المعالی، از امرای دانشمند دودمان زیاری. دربارۀ زندگانی وی مطالب گوناگونی آورده اند، برخی گفته اند که او در حقیقت حکمرانی و سلطنتی نداشته است، اما گروهی دیگر وی را دارای قلمرو فرمانروایی دانسته و گفته اند حوزۀ فرمانروایی وی به ناحیه ای کوهستانی در طبرستان محدود بود و در سایۀ قدرت سلجوقیان فرمان می راند. روی هم رفته می توان گفت که پدرش دارای امارت بوده و خود او نیز در بخش کوچکی از گرگان و طبرستان فرمانروایی داشته است. اما دامنۀ فرمانروایی او بسیار محدود و قدرت او اندک بود. از این روی بیشتر روزگارش را در بیرون قلمروش گذراند. همسرش دختر سلطان محمود غزنوی بود. وی هشت سال در دستگاه مودود غزنوی به سر برد و چندی را در جنگ هندوستان گذراند و در گرجستان و ارمنستان در کنار امیر ابوالاسوار شاووربن فضل شدادی، فرمانروای دوین و گنجه، جنگید و چندی را در میان شدادیان به سر برد. عنصرالمعالی گذشته از نویسندگی به زبان فارسی دری و طبری شعر می سرود و ابیاتی از سروده هایش را در قابوس نامه آورده است. وی در انشا، عروض، موسیقی و نحو مهارت داشت. شهرت عمده او به سبب تصنیف قابوس نامه است که آن را برای فرزندش گیلانشاه نوشته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس