کچلی قارچی سر ( به لاتین: Tinea capitis ) ، یا تراشیدن تبخال ( به لاتین: herpes tonsurans ) ، [ ۱] یا کرم حلقوی مو ( ringworm of the hair ) ، [ ۱] یا کرم حلقوی پوست سر ( ringworm of the scalp/scalp ringworm ) ، [ ۱] [ ۲] یا تراشیدن پروانه ( به لاتین: tinea tonsurans ) [ ۱] یک عفونت قارچی ( درماتوفیتوز ) پوست سر است. [ ۳] این بیماری عمدتاً توسط درماتوفیت های جنس مورستان و ریزهاگ ایجاد می شود که به ساقه مو حمله می کنند. علایم بالینی معمولاً شامل ریزش یک یا چند تکه مو، گاهی با الگوی «نقطه سیاه» ( اغلب با موهای شکسته ) است که ممکن است با التهاب، چرک دانه، پوسته پوسته شدن و خارش همراه باشد. این بیماری در بزرگسالان نادر است و عمدتاً در کودکان پیش از بلوغ و در پسران بیشتر از دختران دیده می شود.
حداقل هشت گونه از درماتوفیت ها با کچلی سر مرتبط هستند. موارد عفونت مورستان از آمریکای مرکزی تا ایالات متحده آمریکا و در بخش هایی از غرب اروپا غالب است. عفونت از گونه ریزهاگ ها عمدتاً در آمریکای جنوبی، اروپای مرکزی و جنوب اروپا، آفریقا و خاورمیانه است. این بیماری واگیردار است و می تواند توسط انسان، حیوانات یا اشیایی که قارچ را در خود جای داده اند منتقل شود. این قارچ همچنین می تواند در حالت ناقل روی پوست سر وجود داشته باشد، بدون اینکه علائم بالینی داشته باشد. درمان کچلی به داروی ضد قارچ خوراکی نیاز دارد؛ گریزئوفولوین رایج ترین داروی مورد استفاده است، اما سایر داروهای ضد قارچ جدیدتر مانند تربینافین، ایتراکونازول و فلوکونازول مورد اقبال واقع شده اند.
این بیماری ممکن است به صورت ورم های ضخیم، پوسته پوسته و گاهی باتلاقی یا به صورت حلقه های قرمز برجسته در حال گسترش ( کرم حلقوی ) ظاهر شود. علائم رایج خارش شدید پوست سر، شوره سر و لکه های ریزش مو است که یعنی قارچ در پوست ریشه کرده است. این وضعیت اغلب شبیه شوره سر یا درماتیت سبوره ای ظاهر می شود. بالاترین میزان بروز کچلی قارچی سر، در ایالات متحده آمریکا، در پسران آمریکایی در سن مدرسه است. [ ۴]
سه نوع کچلی قارچی سر وجود دارد؛ میکروسپروز ( microsporosis ) ، تریکوفیتوز ( trichophytosis ) و فاووس ( favus ) که این طبقه بندی بر اساس میکروارگانیسم ایجاد کننده و ماهیت علائم می باشد. در میکروسپروز، ضایعه یک چرک دانه قرمز کوچک در اطراف ساقه مو است که بعداً پوسته پوسته می شود و در نهایت موها ۱ تا ۳ میلی متر بالاتر از پوست سر می شکند. این بیماری در ابتدا توسط ریزهاگ آدوئینی ( لاتین: Microsporum audouinii ) ایجاد می شد، اما در اروپا، ریزهاگ کانیس ( لاتین: Microsporum canis ) بیشتر عامل بیماری است. منبع این قارچ معمولاً گربه ها و بچه گربه های بیمار هستند. ممکن است از طریق تماس فردی به فرد دیگر یا با استفاده از برس ها و شانه های آلوده به اشتراک گذاشته شود. در ایالات متحده، مورستان معمولاً توسط مورستان تونسوران ( لاتین: Trichophyton tonsurans ) ایجاد می شود، در حالی که مورستان ویولاچئوم ( لاتین: Trichophyton Violaceum ) در اروپای شرقی، آفریقا و هند شایع تر است. این قارچ باعث ایجاد لکه های خشک و غیر التهابی می شود که به شکل زاویه دار هستند. وقتی موها در دهانه فولیکول می شکند، نقاط سیاه باقی می ماند. فاووس ( favus ) توسط مورستان شونلئینی ( لاتین: Trichophyton schoenleini ) ایجاد می شود و در جنوب آفریقا و خاورمیانه بومی است. مشخصه آن، تعدادی پوسته فنجانی شکل ( اسکوتولا ) مایل به زرد و دایره ای است که به صورت تکه هایی مانند یک تکه لانه زنبوری، هر کدام به اندازه یک نخود خرد شده، با یک بیرون زدگی مو در مرکز آن، تشکیل شده است و بعدها اندازه آنها افزایش یافته و پوسته پوسته می شوند، به طوری که ضایعه مشخص شده فقط در اطراف لبه زخم دیده می شود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفحداقل هشت گونه از درماتوفیت ها با کچلی سر مرتبط هستند. موارد عفونت مورستان از آمریکای مرکزی تا ایالات متحده آمریکا و در بخش هایی از غرب اروپا غالب است. عفونت از گونه ریزهاگ ها عمدتاً در آمریکای جنوبی، اروپای مرکزی و جنوب اروپا، آفریقا و خاورمیانه است. این بیماری واگیردار است و می تواند توسط انسان، حیوانات یا اشیایی که قارچ را در خود جای داده اند منتقل شود. این قارچ همچنین می تواند در حالت ناقل روی پوست سر وجود داشته باشد، بدون اینکه علائم بالینی داشته باشد. درمان کچلی به داروی ضد قارچ خوراکی نیاز دارد؛ گریزئوفولوین رایج ترین داروی مورد استفاده است، اما سایر داروهای ضد قارچ جدیدتر مانند تربینافین، ایتراکونازول و فلوکونازول مورد اقبال واقع شده اند.
این بیماری ممکن است به صورت ورم های ضخیم، پوسته پوسته و گاهی باتلاقی یا به صورت حلقه های قرمز برجسته در حال گسترش ( کرم حلقوی ) ظاهر شود. علائم رایج خارش شدید پوست سر، شوره سر و لکه های ریزش مو است که یعنی قارچ در پوست ریشه کرده است. این وضعیت اغلب شبیه شوره سر یا درماتیت سبوره ای ظاهر می شود. بالاترین میزان بروز کچلی قارچی سر، در ایالات متحده آمریکا، در پسران آمریکایی در سن مدرسه است. [ ۴]
سه نوع کچلی قارچی سر وجود دارد؛ میکروسپروز ( microsporosis ) ، تریکوفیتوز ( trichophytosis ) و فاووس ( favus ) که این طبقه بندی بر اساس میکروارگانیسم ایجاد کننده و ماهیت علائم می باشد. در میکروسپروز، ضایعه یک چرک دانه قرمز کوچک در اطراف ساقه مو است که بعداً پوسته پوسته می شود و در نهایت موها ۱ تا ۳ میلی متر بالاتر از پوست سر می شکند. این بیماری در ابتدا توسط ریزهاگ آدوئینی ( لاتین: Microsporum audouinii ) ایجاد می شد، اما در اروپا، ریزهاگ کانیس ( لاتین: Microsporum canis ) بیشتر عامل بیماری است. منبع این قارچ معمولاً گربه ها و بچه گربه های بیمار هستند. ممکن است از طریق تماس فردی به فرد دیگر یا با استفاده از برس ها و شانه های آلوده به اشتراک گذاشته شود. در ایالات متحده، مورستان معمولاً توسط مورستان تونسوران ( لاتین: Trichophyton tonsurans ) ایجاد می شود، در حالی که مورستان ویولاچئوم ( لاتین: Trichophyton Violaceum ) در اروپای شرقی، آفریقا و هند شایع تر است. این قارچ باعث ایجاد لکه های خشک و غیر التهابی می شود که به شکل زاویه دار هستند. وقتی موها در دهانه فولیکول می شکند، نقاط سیاه باقی می ماند. فاووس ( favus ) توسط مورستان شونلئینی ( لاتین: Trichophyton schoenleini ) ایجاد می شود و در جنوب آفریقا و خاورمیانه بومی است. مشخصه آن، تعدادی پوسته فنجانی شکل ( اسکوتولا ) مایل به زرد و دایره ای است که به صورت تکه هایی مانند یک تکه لانه زنبوری، هر کدام به اندازه یک نخود خرد شده، با یک بیرون زدگی مو در مرکز آن، تشکیل شده است و بعدها اندازه آنها افزایش یافته و پوسته پوسته می شوند، به طوری که ضایعه مشخص شده فقط در اطراف لبه زخم دیده می شود. [ ۵]
wiki: کچلی قارچی سر