کپور نقره ای ( نام علمی: Hypophthalmichthys molitrix ) نام یک گونه از تیره کپورماهیان است. این ماهی بومی چین و شرق سیبری است و برای پرورش ماهی به نقاط دیگر دنیا معرفی شده و در بسیاری از مناطق به صورت گونه مهاجم درآمده و باعث خسارات محیط زیستی شده است.
دندان حلقی یک ردیفی ( ۴ - ۴ ) ؛ بیشینه درازا ۱۱۷ ( میانگین ۳۷ ) سانتی متر؛ بیشینه وزن ۳۰ کیلوگرم ( میانگین ۱۲۰۰ گرم ) ؛ بدن این ماهی نقره ای رنگ، دوکی شکل و از دو پهلو فشرده شده است و با فلس های ریز پوشیده شده است؛ سر ماهی حجیم و سنگین و در انتها باریک می شود؛ چشم ها به پائین سر نزدیک است؛ خارهای آبششی طویل تر از رشته های آبششی بوده و متراکم و به هم چسبیده هستند؛ دهان کوچک و انتهایی و اندکی متمایل به سمت بالاست؛ خط جانبی دارای انحنای کامل است؛ شکم از گلو تا مخرج دارای کیل شکمی تیز است. تغذیه: از پلانکتون های گیاهی.
محل اصلی زندگی این ماهی رودخانه آمور است. ماهیان کپور نقره ای هنگامی که درجه آب ۲۳ - ۲۱ درجه سانتی گراد و رودخانه در حال سیلاب و گل آلودگی باشد به صورت دسته جمعی اقدام به تخم ریزی می کنند. در صورتی که آب ساکن باشد عمل تخم ریزی به هیچ عنوان صورت نمی گیرد، از اینرو هنگام تکثیر مصنوعی این ماهی، تنها وسیله برای القا تخم ریزی آن، تزریق هورمون هیپوفیز به این ماهی است.
تعداد تخم ها ۱۵۰۰۰۰۰ - ۲۰۰۰۰۰ عدد بوده، به قطر ۱ - ۰٫۷ میلی متر می باشند. پس از ۱٫۵ روز تخم ها شکفته شده ولاروها پس از استفاده از کسیه زرده و اتمام آن از جلبک های چند میکرونی و در صد ناچیزی از پلانکتون های جانوری تغذیه می کنند، از اینرو این ماهی به نام فیتو فاگ هم خوانده می شود. ماهیان نر کپور نقره ای در زیستگاه خوددر ۶ - ۴ سالگی و ماده ها در ۶ - ۵ سالگی بالغ می شوند. تکثیر و پرورش این ماهیان به همراه ماهی علفخوار، ماهی کپور و ماهی کپور سر گنده در بیشتر کشورها از رونق چشمگیری برخوردار است. در ایران نیز پرورش این ماهی به علت تغذیه آن از پلانکتون های گیاهی که از تولیدات طبیعی استخر هاست از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این ماهیان خواب زمستانی دارند؛ به صدا حساسند و جذب صدا می شوند و تا ۱٫۵ متر از آب بیرون می پرند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدندان حلقی یک ردیفی ( ۴ - ۴ ) ؛ بیشینه درازا ۱۱۷ ( میانگین ۳۷ ) سانتی متر؛ بیشینه وزن ۳۰ کیلوگرم ( میانگین ۱۲۰۰ گرم ) ؛ بدن این ماهی نقره ای رنگ، دوکی شکل و از دو پهلو فشرده شده است و با فلس های ریز پوشیده شده است؛ سر ماهی حجیم و سنگین و در انتها باریک می شود؛ چشم ها به پائین سر نزدیک است؛ خارهای آبششی طویل تر از رشته های آبششی بوده و متراکم و به هم چسبیده هستند؛ دهان کوچک و انتهایی و اندکی متمایل به سمت بالاست؛ خط جانبی دارای انحنای کامل است؛ شکم از گلو تا مخرج دارای کیل شکمی تیز است. تغذیه: از پلانکتون های گیاهی.
محل اصلی زندگی این ماهی رودخانه آمور است. ماهیان کپور نقره ای هنگامی که درجه آب ۲۳ - ۲۱ درجه سانتی گراد و رودخانه در حال سیلاب و گل آلودگی باشد به صورت دسته جمعی اقدام به تخم ریزی می کنند. در صورتی که آب ساکن باشد عمل تخم ریزی به هیچ عنوان صورت نمی گیرد، از اینرو هنگام تکثیر مصنوعی این ماهی، تنها وسیله برای القا تخم ریزی آن، تزریق هورمون هیپوفیز به این ماهی است.
تعداد تخم ها ۱۵۰۰۰۰۰ - ۲۰۰۰۰۰ عدد بوده، به قطر ۱ - ۰٫۷ میلی متر می باشند. پس از ۱٫۵ روز تخم ها شکفته شده ولاروها پس از استفاده از کسیه زرده و اتمام آن از جلبک های چند میکرونی و در صد ناچیزی از پلانکتون های جانوری تغذیه می کنند، از اینرو این ماهی به نام فیتو فاگ هم خوانده می شود. ماهیان نر کپور نقره ای در زیستگاه خوددر ۶ - ۴ سالگی و ماده ها در ۶ - ۵ سالگی بالغ می شوند. تکثیر و پرورش این ماهیان به همراه ماهی علفخوار، ماهی کپور و ماهی کپور سر گنده در بیشتر کشورها از رونق چشمگیری برخوردار است. در ایران نیز پرورش این ماهی به علت تغذیه آن از پلانکتون های گیاهی که از تولیدات طبیعی استخر هاست از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این ماهیان خواب زمستانی دارند؛ به صدا حساسند و جذب صدا می شوند و تا ۱٫۵ متر از آب بیرون می پرند.
wiki: کپور نقره ای