کونستانس کولیر ( انگلیسی: Constance Collier; ۲۲ ژانویهٔ ۱۸۷۸ – ۲۵ آوریل ۱۹۵۵ ) یک هنرپیشه اهل بریتانیا بود. [ ۲]
در اواخر سال ۱۹۲۰ کونستانس کولیر، به هالیوود نقل مکان کرد و در این شهر، به یک مربی آموزش بازیگری همراه با صدا تبدیل شد. در طول این تغییرات پرهیاهو و روند تبدیل فیلم های صامت به فیلم های دارای صوت، بسیاری از بازیگران فیلم های صامت، برای فراگیری آموزش های مورد نیاز برای ایفای در فیلم های دارای صوت، تلاش های بسیار گوناگونی کردند. کوین براون، یکی از تاریخ نگاران سینما، در سری برنامه های هالیوود که در سال ۱۹۸۰ پخش می شد، در گفتگویی با کولن مور، به موضوع عصر فیلم های صامت پرداخته است. کولن مور در این برنامه می گوید که درس های راجع به نمایشنامه های صوتی را از یک بانوی بسیار مشهور فرا گرفته است و این بانو، کسی جز کونستانس کولیر نبوده است. کولیر، با این وجود، به حفظ روابطش با برادوی کوشید و در سال ۱۹۳۰ در چندین نمایشنامه به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۹۳۲ کنسانتس کولیر، به عنوان یک ستاره در نقش کارلوتا در تولید نسخه اصلی کمدی «شام در ساعت هشت»، ساخته جرج اس. کافمن و ادنا فربر خوش درخشید؛ در حالی که این نقش در نسخه ای دیگر از این فیلم که در سال ۱۹۳۳ توسط ماری درسلر ایفا شده بود. در طول ساخت نسخه فیلم در صحنه، او با افراد زیادی، از جمله کاترین هپبورن، وارد رابطه دوستی شد؛ روابطی محکم که وی تا پایان عمر به این روابط متعهد بود. وی برای خدمات برجسته اش در آموزش بازیگران و در هدایت و راهنمایی آن ها در نقش هایی که در فیلم های متعدد بر عهده داشته اند، در جشنواره شکسپیر ایالات متحده آمریکا موفق به دریافت جایزه افتخاری شد. کولیر مربی درام بازیگران بسیاری از معروف، از جمله آدری هپبورن، ویوین لی و مرلین مونرو بوده است و در سن ۵۰ سالگی نیز، در تور جهانی کاترین هپبورن به عنوان مربی راهنما حضور داشته است. کولیر یکی از ستارگان بزرگ پیاده رو شهرت هالیوود است.
ازدواج وی با ال. استرانگ فرزندی در برنداشت و او بعد از مرگ همسرش هرگز ازدواج نکرد. او در ۲۵ آوریل سال ۱۹۵۵ در سن ۷۷ به مرگ طبیعی در منهتن درگذشت.
از فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته است، می توان به طناب، تعصب، آنا کارنینا و مخاطرات پائولین اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اواخر سال ۱۹۲۰ کونستانس کولیر، به هالیوود نقل مکان کرد و در این شهر، به یک مربی آموزش بازیگری همراه با صدا تبدیل شد. در طول این تغییرات پرهیاهو و روند تبدیل فیلم های صامت به فیلم های دارای صوت، بسیاری از بازیگران فیلم های صامت، برای فراگیری آموزش های مورد نیاز برای ایفای در فیلم های دارای صوت، تلاش های بسیار گوناگونی کردند. کوین براون، یکی از تاریخ نگاران سینما، در سری برنامه های هالیوود که در سال ۱۹۸۰ پخش می شد، در گفتگویی با کولن مور، به موضوع عصر فیلم های صامت پرداخته است. کولن مور در این برنامه می گوید که درس های راجع به نمایشنامه های صوتی را از یک بانوی بسیار مشهور فرا گرفته است و این بانو، کسی جز کونستانس کولیر نبوده است. کولیر، با این وجود، به حفظ روابطش با برادوی کوشید و در سال ۱۹۳۰ در چندین نمایشنامه به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۹۳۲ کنسانتس کولیر، به عنوان یک ستاره در نقش کارلوتا در تولید نسخه اصلی کمدی «شام در ساعت هشت»، ساخته جرج اس. کافمن و ادنا فربر خوش درخشید؛ در حالی که این نقش در نسخه ای دیگر از این فیلم که در سال ۱۹۳۳ توسط ماری درسلر ایفا شده بود. در طول ساخت نسخه فیلم در صحنه، او با افراد زیادی، از جمله کاترین هپبورن، وارد رابطه دوستی شد؛ روابطی محکم که وی تا پایان عمر به این روابط متعهد بود. وی برای خدمات برجسته اش در آموزش بازیگران و در هدایت و راهنمایی آن ها در نقش هایی که در فیلم های متعدد بر عهده داشته اند، در جشنواره شکسپیر ایالات متحده آمریکا موفق به دریافت جایزه افتخاری شد. کولیر مربی درام بازیگران بسیاری از معروف، از جمله آدری هپبورن، ویوین لی و مرلین مونرو بوده است و در سن ۵۰ سالگی نیز، در تور جهانی کاترین هپبورن به عنوان مربی راهنما حضور داشته است. کولیر یکی از ستارگان بزرگ پیاده رو شهرت هالیوود است.
ازدواج وی با ال. استرانگ فرزندی در برنداشت و او بعد از مرگ همسرش هرگز ازدواج نکرد. او در ۲۵ آوریل سال ۱۹۵۵ در سن ۷۷ به مرگ طبیعی در منهتن درگذشت.
از فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته است، می توان به طناب، تعصب، آنا کارنینا و مخاطرات پائولین اشاره کرد.
wiki: کونستانس کولیر