کولونیا (میکرونزی). کولونیا یک شهرک ساحلی و پایتخت ایالت پوناپی در ایالات فدرال میکرونزی است. این شهرک در جنوب باختری منطقه شهرک داری سوکس قرار دارد. تا پیش از سال ۱۹۸۹ این شهرک و انتخاب پالیکیر، پایتخت ایالات فدرال میکرونزی نیز بود.
فرودگاه بین المللی پوناپی با کد انجمن بین المللی حمل ونقل هوایی ( یاتا ) PNI در آبخوست کوچک دِکِتیک قرار دارد و با گذرگاه دِکِتیک به کولونیا وصل است.
شهرک کولونیا در شمال آبخوست پوناپی قرار دارد. این شهرک در گذشته، بخشی از منطقه شهرک داری نت بود. اما در مه ۱۹۶۵ به صورت منطقه شهرک داری جداگانه در آمد. بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۰، ۶، ۰۷۴ نفر در آن زندگی می کنند که بیشترین جمعیت در مرکز پوناپی و قطب اقتصادی آبخوست است. [ ۱] مساحت کولونیا ۱٫۵ کیلومتر مربع ( ۰٫۵۸ مایل مربع ) است و ساختمان های زیادی در اطرف مرکز شهرک آن ساخته شده اند.
تاریخ کولونیا با اشغالگران بسیاری که پوناپی را اشغال کرده اند در هم آمیخته است. شواهد ساکنان پیشین پوناپی و کولونیا در سراسر آبخوست یافت می شود. به طور سنتی، مرکز قدرت پوناپی در مادولینیم در جنوب خاوری ترین بخش آبخوست بود. در آن زمان کولونیا به «مِسِنینگ» به معنی "چهره ی باد" یا "سَرِ باد" شناخته می شد.
نخستین پایه های شهرک کولونیا در سال ۱۸۸۷ به دست اسپانیایی ها ساخته شد. آنها نام این شهرک را «سانتیاگو د لا آسِنسیون» گذاشتند. هدف آنها ایجاد پایتخت مدیریتی و نظامی بود. امروزه یک قلعه به نام «دیوار اسپانیایی» باقی مانده است که برای پشتیبانی از دولت استعماری و پادگان ساخته شده بود.
در ۱۸۹۹ در پیامد جنگ آمریکا و اسپانیا، امپراتوری آلمان، پوناپی و همه جزایر کارولین را از اسپانیا خرید و دفترهای منطقه ای خود را در کولونیا بنا نهاد. راه ها، اسکله ها، ساختمان ها ساخته شدند. امروزه یک برج ناقوس کلیسا، و گورستان از آن هنگام باقی مانده است. [ ۲] اما تا هنگام ورود آلمانی ها و دیگر بیگانگان برای زندگی، شهرک همچنان کوچک باقی ماند. در سال ۱۹۰۵ کولونیا و پوناپی شمالی بر اثر توفان در هم شکستند.
در هنگام جنگ جهانی اول، امپراتوری ژاپن، پوناپی و دیگر آبخوست های استعماری امپراتوری استعماری آلمان در شمال خط استوا را اشغال کرد. برخلاف اشغالگران پیشین، ژاپنی ها هزاران نفر از مردم بیگانه را به میکرونزی کوچاندند که در برخی آبخوست ها از ساکنان بومی آن نیز فزونی یافت. بیشتر این مردم بیگانه که از استان اوکیناوا بودند زیرساخت های پوناپی را گسترش داده و در نقاط دیگر نیز ساکن شدند. کسانی که در دهه ۱۹۳۰ ( میلادی ) از پوناپی بازدید می کردند می گفتند که با سایه بان مغازه ها، می توانستند بدون خیس شدن زیر باران، در درازای خیابان ناماکی ( کاسِلِلهای امروزی ) پیاده روی کنند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرودگاه بین المللی پوناپی با کد انجمن بین المللی حمل ونقل هوایی ( یاتا ) PNI در آبخوست کوچک دِکِتیک قرار دارد و با گذرگاه دِکِتیک به کولونیا وصل است.
شهرک کولونیا در شمال آبخوست پوناپی قرار دارد. این شهرک در گذشته، بخشی از منطقه شهرک داری نت بود. اما در مه ۱۹۶۵ به صورت منطقه شهرک داری جداگانه در آمد. بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۰، ۶، ۰۷۴ نفر در آن زندگی می کنند که بیشترین جمعیت در مرکز پوناپی و قطب اقتصادی آبخوست است. [ ۱] مساحت کولونیا ۱٫۵ کیلومتر مربع ( ۰٫۵۸ مایل مربع ) است و ساختمان های زیادی در اطرف مرکز شهرک آن ساخته شده اند.
تاریخ کولونیا با اشغالگران بسیاری که پوناپی را اشغال کرده اند در هم آمیخته است. شواهد ساکنان پیشین پوناپی و کولونیا در سراسر آبخوست یافت می شود. به طور سنتی، مرکز قدرت پوناپی در مادولینیم در جنوب خاوری ترین بخش آبخوست بود. در آن زمان کولونیا به «مِسِنینگ» به معنی "چهره ی باد" یا "سَرِ باد" شناخته می شد.
نخستین پایه های شهرک کولونیا در سال ۱۸۸۷ به دست اسپانیایی ها ساخته شد. آنها نام این شهرک را «سانتیاگو د لا آسِنسیون» گذاشتند. هدف آنها ایجاد پایتخت مدیریتی و نظامی بود. امروزه یک قلعه به نام «دیوار اسپانیایی» باقی مانده است که برای پشتیبانی از دولت استعماری و پادگان ساخته شده بود.
در ۱۸۹۹ در پیامد جنگ آمریکا و اسپانیا، امپراتوری آلمان، پوناپی و همه جزایر کارولین را از اسپانیا خرید و دفترهای منطقه ای خود را در کولونیا بنا نهاد. راه ها، اسکله ها، ساختمان ها ساخته شدند. امروزه یک برج ناقوس کلیسا، و گورستان از آن هنگام باقی مانده است. [ ۲] اما تا هنگام ورود آلمانی ها و دیگر بیگانگان برای زندگی، شهرک همچنان کوچک باقی ماند. در سال ۱۹۰۵ کولونیا و پوناپی شمالی بر اثر توفان در هم شکستند.
در هنگام جنگ جهانی اول، امپراتوری ژاپن، پوناپی و دیگر آبخوست های استعماری امپراتوری استعماری آلمان در شمال خط استوا را اشغال کرد. برخلاف اشغالگران پیشین، ژاپنی ها هزاران نفر از مردم بیگانه را به میکرونزی کوچاندند که در برخی آبخوست ها از ساکنان بومی آن نیز فزونی یافت. بیشتر این مردم بیگانه که از استان اوکیناوا بودند زیرساخت های پوناپی را گسترش داده و در نقاط دیگر نیز ساکن شدند. کسانی که در دهه ۱۹۳۰ ( میلادی ) از پوناپی بازدید می کردند می گفتند که با سایه بان مغازه ها، می توانستند بدون خیس شدن زیر باران، در درازای خیابان ناماکی ( کاسِلِلهای امروزی ) پیاده روی کنند. [ ۳]
wiki: کولونیا (میکرونزی)