کوره استاسانو، کوره قوس الکتریکی برای تولید فولاد است. این کوره که توسط ارنستو استاسانو اختراع شد، اولین کوره قوس الکتریکی است که برای متالورژی آهنی استفاده می شد.
استاسانو ایدهٔ ساخت کورهٔ الکتریکی برای متالورژی آهنی را در حالی که مشغول به کار در پونت - سانت - مارتین ( کومونه ) برای ساخت کوره الکتریکی برای تولید کلسیم کاربید بود، در سال ۱۸۹۶ داشت. [ ۱]
در سال 1898، استاسانو به کارگاه های کلیسای سانتا ماریا دی در رم نقل مکان کرد. آنجا، او اولین آزمایش های خود را برای به دست آوردن فولاد از سنگ معدن آهن با استفاده از کوره میله ای کوچک به همراه دو الکترود برای گرم کردن کوره به وسیله جریان غیر مستقیم 95 کیلووات، انجام داد. در همان سال، در دارفو بواریو ترمه، آزمایش های مشابهی با کوره ای مشابه که دارای 3 الکترود که در 370 کیلووات کار می کردند، انجام داد. [ ۲]
در نتیجه آزمایش خود، استاسانو ساختار کوره را تغییر داد. او فضای بالای الکترودهارا کمتر کرد و فضای مخصوص الکترودها و محصولات تولیدی را جدا کرد. همچنین ورودی کوره خود را از بار تمام معدنی، به سنگ معدن، ضایعات و چدن تغییر داد. با این تغییرها، استاسانو توانست فولاد با کیفیتی به دست آورد، که بار وروردی آن 80% ضایعات و 20% چدن بود. این محصول تولیدی به گونه ای بود که میتوانست با فولاد وارداتی رقابت اقتصادی کند.
در سال 1898، استاسانو حق امتیاز اصول و راه حل های فنی کوره خود را در ایتالیا، اتریش، اسپانیا، لوکزامبورگ، بلژیک، نروژ، انگلیس، سوئد، آلمان و آمریکا به ثبت رساند. در سال 1901 در فرانسه و مجارستان، و در سال 1902 در سوئیس به ثبت رساند.
بر اساس کوره دارفو، در سال 1901 استاسانو کوره ای با پیکربندی نهایی ساخت و آن را در آرسنال تورین نصب کرد.
در سال 1904، استاسانو، انجمن کوره های ترموالکتریک استاسانو را بنا کرد و اولین کارخانه ذوب که در آن فولاد با استفاده از الکریسیته بدست می امد را در تورین افتتاح کرد. این کارخانه در سال 1905 فعال شد و در آن دو کورۀ 1تنی، دو کورۀ 2تنی و یک کورۀ 5تنی بود.
بین سال های 1906 و 1907 تعدادی کوره در Bonner Faserfabrik در بن ( آلمان ) ، St. Polen ( اتریش ) ، Dunston - on - Tyne و Newcastle ( انگلیس ) ، Bridgeton و Redondo ( آمریکا ) فعلا شدند. در سال 1910 کوره هایی در کارخانه فولاد Ansaldo در جنوا و در کارخانه Vanzetti در میلان نصب شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستاسانو ایدهٔ ساخت کورهٔ الکتریکی برای متالورژی آهنی را در حالی که مشغول به کار در پونت - سانت - مارتین ( کومونه ) برای ساخت کوره الکتریکی برای تولید کلسیم کاربید بود، در سال ۱۸۹۶ داشت. [ ۱]
در سال 1898، استاسانو به کارگاه های کلیسای سانتا ماریا دی در رم نقل مکان کرد. آنجا، او اولین آزمایش های خود را برای به دست آوردن فولاد از سنگ معدن آهن با استفاده از کوره میله ای کوچک به همراه دو الکترود برای گرم کردن کوره به وسیله جریان غیر مستقیم 95 کیلووات، انجام داد. در همان سال، در دارفو بواریو ترمه، آزمایش های مشابهی با کوره ای مشابه که دارای 3 الکترود که در 370 کیلووات کار می کردند، انجام داد. [ ۲]
در نتیجه آزمایش خود، استاسانو ساختار کوره را تغییر داد. او فضای بالای الکترودهارا کمتر کرد و فضای مخصوص الکترودها و محصولات تولیدی را جدا کرد. همچنین ورودی کوره خود را از بار تمام معدنی، به سنگ معدن، ضایعات و چدن تغییر داد. با این تغییرها، استاسانو توانست فولاد با کیفیتی به دست آورد، که بار وروردی آن 80% ضایعات و 20% چدن بود. این محصول تولیدی به گونه ای بود که میتوانست با فولاد وارداتی رقابت اقتصادی کند.
در سال 1898، استاسانو حق امتیاز اصول و راه حل های فنی کوره خود را در ایتالیا، اتریش، اسپانیا، لوکزامبورگ، بلژیک، نروژ، انگلیس، سوئد، آلمان و آمریکا به ثبت رساند. در سال 1901 در فرانسه و مجارستان، و در سال 1902 در سوئیس به ثبت رساند.
بر اساس کوره دارفو، در سال 1901 استاسانو کوره ای با پیکربندی نهایی ساخت و آن را در آرسنال تورین نصب کرد.
در سال 1904، استاسانو، انجمن کوره های ترموالکتریک استاسانو را بنا کرد و اولین کارخانه ذوب که در آن فولاد با استفاده از الکریسیته بدست می امد را در تورین افتتاح کرد. این کارخانه در سال 1905 فعال شد و در آن دو کورۀ 1تنی، دو کورۀ 2تنی و یک کورۀ 5تنی بود.
بین سال های 1906 و 1907 تعدادی کوره در Bonner Faserfabrik در بن ( آلمان ) ، St. Polen ( اتریش ) ، Dunston - on - Tyne و Newcastle ( انگلیس ) ، Bridgeton و Redondo ( آمریکا ) فعلا شدند. در سال 1910 کوره هایی در کارخانه فولاد Ansaldo در جنوا و در کارخانه Vanzetti در میلان نصب شدند.
wiki: کوره استاسانو