کورت سایتسلر

کورت سایتسلر ( به آلمانی: Kurt Zeitzler ) ( ۹ ژوئن ۱۸۹۵–۲۵ سپتامبر ۱۹۶۳ ) نظامی بلندپایهٔ آلمانی در دوره رایش سوم بود که بین سپتامبر ۱۹۴۲ تا ژوئن ۱۹۴۴ ریاست ستاد کل نیروی زمینی را بر عهده داشت. در جریان جنگ جهانی دوم، او پیش از آن نیز در جایگاه های ریاست ستاد یگان های بزرگی چون گروه زرهی ۱ و گروه ارتش دی خدمت می کرد.
کورت سایتسلر سال ۱۸۹۵ زاده شد. پدرش روحانی پروتستان بود. سایتسلر به عنوان درجه دار پیاده نظام در جنگ جهانی اول خدمت کرد. سال ۱۹۳۴ به نیروهای زرهی منتقل شد. زمینه فعالیت چندانی در امور ستادی نداشت. سال ۱۹۳۸ با درجه سرهنگ دوم، در فرماندهی عالی ورماخت پیش نویس مورد سبز، عملیات نظامی علیه چکسلواکی را تنظیم کرد. در پی آغاز جنگ جهانی دوم یک هنگ پیاده نظام را فرماندهی نمود و سپس رئیس ستاد سپاه ۲۲ و گروه زرهی کلایست بود. در این جایگاه ها عملکرد مناسبی نشان داد. او مهارت خاصی در سازمان دادن به تحرکات راهبردی از جمله تدارکات رسانی به پیشروی های برد بلند و پیچیده نیروهای زرهی داشت. از این مهارت در نبرد فرانسه در سال ۱۹۴۰ و عملیات بارباروسا در سال ۱۹۴۱ به خصوص در نبردهای محاصره ای بزرگ متوالی همانند نبرد نخست کی یف و نبرد دریای آزوف، استفاده شد. سایتسلر از اوایل سال ۱۹۴۲ رئیس ستاد گروه ارتش دی با مسئولیت محافظ از خط ساحلی شمالی فرانسه و کشورهای سفلی، بود. در این جایگاه و موقعیت نسبتاً به دور از رزمگاه های اصلی همچنان حمیت همیشگی بالایی از خود نشان می داد. وقت زیادی را صرف آماده سازی دفاع مناطق غربی کرد. [ ۱]
هنگامی که با درجه سپهبد به عنوان رئیس ستاد کل نیروی زمینی جایگزین ارتشبد فرانتس هالدر شد از پیش تماس چندانی با جبهه شرقی نداشت. با عمل محطاتانه، برخی آشفتگی های موجود در ستاد کل را سامان بخشید که موجب سهولت پیش برد کار و مسئله هدایت امور جنگی توسط فرماندهی عالی می شد. برخلاف فرمانبرداری نسبتاً محض اولیه، سایتسلر به مرور به مقاومت در برابر برخی تصمیم گیری های فرماندهی عالی برخاست. نخستین اختلاف نظر عمده او با هیتلر بر سر مسئله نبرد استالینگراد بود که اعتقاد داشت در پی ضدحمله شوروی در ماه نوامبر سال ۱۹۴۲ می بایست ارتش ششم را بلافاصله عقب کشید. این موضوع موجب بروز تنش با هیتلر می شد که دستور به پایداری فریدریش پائولوس در استالینگراد داده بود. با به محاصره افتادن ارتش ششم، سایتسلر بر این باور بود که لوفت وافه نمی تواند میزان تدارکات کافی را از طریق هوایی به آن برساند. سایتسلر روز ۲۴ نوامبر صراحتاً و در نزد هیتلر، در روی او به رایشس مارشال هرمان گورینگ، فرمانده کل لوفت وافه گفت که چنین ادعایی از طرف آن «یک دروغ است. » سایتسلر ماه ژانویه سال ۱۹۴۳، هیتلر را به تخلیه محاصره دمیانسک ترغیب می نمود که ماه بعد با موفقیت اجرا شد و ۱۰۰٬۰۰۰ نفر نیرو را حفظ کرد. سایتسلر در تلاش بود سازمان جدیدی با انتصاب یک فرمانده کل برای جبهه شرقی ایجاد شود که مستقل از دخالت های هیتلر عمل کند. او در نظر داشت فرماندهی عالی نیروی زمینی آلمان و فرماندهی عالی ورماخت ترکیب و یک فرماندهی عالی برای تمامی نیروهای مسلح با شمول اس اس، ایجاد شود. به هر حال نفوذ اندک سایتسلر و مخالفت های مختلفی که چنین طرح هایی به خود جلب می کرد، امکان عملی شدن آن را نمی داد. [ ۱]