کودکان خیابانی در هند

کودکان خیابانی در هند ( انگلیسی: Street children in India ) به آن دسته از کودکان هندی گفته می شود که خیابان ( یا هر مکان بدون صاحب دیگری ) محل سکونت و محل کار و معیشت آنها است، و از سرپرستی، حفاظت و نظارت کافی برخوردار نیستند. در هند بیش از ۴۰۰۰۰۰ کودک خیابانی وجود دارد. [ ۱]
در اوایل به هر کودکی که در خیابان کار می کرد کودک خیابانی گفته می شد. اما پس از تحقیقات مشخص شد که گروه های مختلفی از کودکان در خیابانها وجود دارند، و باین نتیجه رسیدند که شناخت و درک پیچیدگی های کودکان کار آنچنان ساده ای نیست. مارک لوسک Mark W. Lusk محقق برجسته، کودکان خیابانی را به چهار دسته تقسیم کرده است: کودکانی که روزها در خیابان کار می کنند و شب به خانه برمی گردند، کودکانی که در خیابان کار می کنند و رابطه خانوادگی آنها گسسته است، کودکانی که هم خود و هم خانواده شان با هم در خیابان کار می کنند و بالاخره کودکانی که در خیابان کار می کنند و خارج از دامن خانه و خانواده در خیابان زندگی می کنند. عبارت کودکان خیابانی معمولاً به گروه چهارم گفته می شود. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
یونیسف UNICEF کودکان خیابانی را اینگونه تعریف می کند: پسران یا دخترانی که خیابان ( در مفهوم کلی هرجا که مزاحمتی برای آنها نباشد نظیر ساختمانهای نیمه کاره و زمینهای بایر و نظائر آن ) محل زندگی و معیشت آنهاست و از حفاظت، رسیدگی و راهنمایی از جانب بزرگسالان مسئول بی بهره هستند. این مهم است که گروه کودکانی که روی پای خودشان هستند و در خیابانها زندگی می کنند را از آنها که در خیابان فقط کار می کنند متمایز کرد، چرا که آنها مشخصات متفاوتی دارند و توجه هدفمندی ویژه خود را طلب می کند. [ ۶]
در هند حدود ۱۸ میلیون کودک در خیابانها کار می کنند، فقط ۵ تا ۲۰ درصد آنها بدون خانه هستند و از خانواده خود بریده شده اند. کودکان خیابانی در هند آسیب پذیری ویژه خود را دارند، و این بسته به این دارد که این کودکان چه مدت در خیابان بسر می برند، چگونه زندگی خود را اداره می کنند، چه اندازه از حفاظت از جانب بزرگترها برخوردارند، و اینها زیر مجموعه کسانی می باشند که مستحق توجه مخصوص هستند تا نیازهای آنها مورد شناسائی قرار گیرد. طبق نظر یونیسف UNICEF کودکان در هند از جمله گروه های آسیب پذیر هستند که نیاز هست هرچه بیشتر به آنها رسیدگی شود. [ ۷] [ ۸]