کوبودو ( ژاپنی: 古武道 ) ( هنرهای رزمی قدیمی ) اصطلاحی کلی برای تکنیک های سنتی ژاپنی برای استفاده از زره، تیغه، سلاح گرم و تکنیک های مربوط به مبارزه و اسب سواری است. کانجی 古流武術 ( هنرهای رزمی سبک قدیمی ) و 古武術 ( هنرهای رزمی قدیمی ) راه های دیگری برای نوشتن آن هستند. فرانام کوریو ( 古流، "مکتب قدیمی" ) نیز برای توصیف این هنرهای باستانی استفاده می شود.
کوبودو ( 古武道 ) را می توان به عنوان古 ( قدیمی ) 武 ( رزمی ) 道 ( راه ) «هنر رزمی قدیمی» ترجمه کرد. این اصطلاح در نیمه اول قرن هفدهم پدیدار شد. [ ۱] کوبودو آغاز دوره توکوگاوا ( ۱۶۰۳–۱۸۶۸ ) است که دوره ادو نیز نامیده می شود، زمانی که قدرت کلی توسط قبیله حاکم توکوگاوا تثبیت شد. [ ۲] این اصطلاح اغلب به هنرهای رزمی گفته می شود که قبل از اصلاحات میجی در قرن نوزدهم به وجود آمده بودند. از دوره موروماچی، شمشیرزنی، جوجوتسو، هنرهای رزمی، تیراندازی با کمان، توپخانه و غیره به عنوان مکاتب مختلف فنی و سیستماتیک شده است. اصطلاح Kobudō ( 古武道، هنرهای رزمی باستانی ) در تضاد با Gendai budō ( "هنرهای رزمی مدرن" ) یا shinbudō ( "هنرهای رزمی جدید" ) است که به مدارس توسعه یافته از دوران میجی اشاره دارد. [ ۳] [ ۴]
در حالی که هنرهای رزمی مدرن برای توسعه مهارت های انسانی و تمرینات جسمی و ذهنی از نقطه نظر فیزیکی، تمرکز بر مسابقات مرتبط با ورزش و ساختن سیستم های فنی ( مثلا جودو و کندو ) طراحی شده اند، هنرهای رزمی قدیمی اساساً هدفشان برد یک مسابقه نیست. تکنیک های خطرناکی که از هنرهای رزمی مدرن کنار گذاشته شده اند شامل انواع سلاح های مخفی، روش های دارویی و جادو می شود. هنرهای رزمی قدیمی با ذن و بودیسم پیوند خورده است. همچنین ممکن است شامل حرکات غیرمنطقی باشد که معنای اصلی آنها حتی برای کسانی که استاد مدرسه هستند از بین رفته است یا حرکاتی که به دلایل زیبایی شناختی در دوره صلح آمیز ادو اضافه شده است.
سیستم کوبودو به ترتیب اولویت های زیر در نظر گرفته می شود: ۱ ) اخلاق، ۲ ) نظم و انضباط ۳ ) شکل زیبایی شناختی. [ ۵] [ ۶]
کوبودو همچنین می تواند برای اشاره به کوبودو اوکیناوایی استفاده شود که در آن به طور کلی تمام سیستم های رزمی اوکیناوا را توصیف می کند. اینها سیستم های کاملاً متفاوت و اساساً نامرتبط هستند. استفاده از اصطلاح کوبودو نباید محدود شود، همان طور که عموماً به توصیف سیستم های تسلیحاتی باستانی اوکیناوا محدود می شود. [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکوبودو ( 古武道 ) را می توان به عنوان古 ( قدیمی ) 武 ( رزمی ) 道 ( راه ) «هنر رزمی قدیمی» ترجمه کرد. این اصطلاح در نیمه اول قرن هفدهم پدیدار شد. [ ۱] کوبودو آغاز دوره توکوگاوا ( ۱۶۰۳–۱۸۶۸ ) است که دوره ادو نیز نامیده می شود، زمانی که قدرت کلی توسط قبیله حاکم توکوگاوا تثبیت شد. [ ۲] این اصطلاح اغلب به هنرهای رزمی گفته می شود که قبل از اصلاحات میجی در قرن نوزدهم به وجود آمده بودند. از دوره موروماچی، شمشیرزنی، جوجوتسو، هنرهای رزمی، تیراندازی با کمان، توپخانه و غیره به عنوان مکاتب مختلف فنی و سیستماتیک شده است. اصطلاح Kobudō ( 古武道، هنرهای رزمی باستانی ) در تضاد با Gendai budō ( "هنرهای رزمی مدرن" ) یا shinbudō ( "هنرهای رزمی جدید" ) است که به مدارس توسعه یافته از دوران میجی اشاره دارد. [ ۳] [ ۴]
در حالی که هنرهای رزمی مدرن برای توسعه مهارت های انسانی و تمرینات جسمی و ذهنی از نقطه نظر فیزیکی، تمرکز بر مسابقات مرتبط با ورزش و ساختن سیستم های فنی ( مثلا جودو و کندو ) طراحی شده اند، هنرهای رزمی قدیمی اساساً هدفشان برد یک مسابقه نیست. تکنیک های خطرناکی که از هنرهای رزمی مدرن کنار گذاشته شده اند شامل انواع سلاح های مخفی، روش های دارویی و جادو می شود. هنرهای رزمی قدیمی با ذن و بودیسم پیوند خورده است. همچنین ممکن است شامل حرکات غیرمنطقی باشد که معنای اصلی آنها حتی برای کسانی که استاد مدرسه هستند از بین رفته است یا حرکاتی که به دلایل زیبایی شناختی در دوره صلح آمیز ادو اضافه شده است.
سیستم کوبودو به ترتیب اولویت های زیر در نظر گرفته می شود: ۱ ) اخلاق، ۲ ) نظم و انضباط ۳ ) شکل زیبایی شناختی. [ ۵] [ ۶]
کوبودو همچنین می تواند برای اشاره به کوبودو اوکیناوایی استفاده شود که در آن به طور کلی تمام سیستم های رزمی اوکیناوا را توصیف می کند. اینها سیستم های کاملاً متفاوت و اساساً نامرتبط هستند. استفاده از اصطلاح کوبودو نباید محدود شود، همان طور که عموماً به توصیف سیستم های تسلیحاتی باستانی اوکیناوا محدود می شود. [ ۷] [ ۸]
wiki: کوبودو