کهرام

- - -
۱. ریشه ی �رام�
�رام� در فارسی میانه و اوستایی *از ریشه ی ایرانی باستان rāma - به معنای آرامش، راحتی، دوستی می آید.
📖 ( Bartholomae, Altiranisches W�rterbuch, 1904, ص. 1470؛ Mayrhofer, Etymologisches W�rterbuch des Altindoarischen, Bd. II, ص. 250 ) .
در اوستا �Rāman - � نام ایزد شادی و آرامش است ( یشت ها، رام یشت ) .
در فارسی میانه �rām� به معنای آرام، فرمانبردار، و همچنین نام خاص افراد ( مانند بهرام، شهرام ) باقی مانده.
👉 پس �رام� یک پسوند ترکی یا تصادفی نیست، بلکه یک واژه ی کهن ایرانی - آریایی با جایگاه اساطیری است.
- - -
۲. ریشه ی �که�
�که� در نام هایی مثل کهریز، کهلان، کهرام هیچ ربطی به �مهر� یا �مه� نداره.
در کهریز: از کهر ریز است. �کهر� به معنای سنگ و قلوه سنگ ( 📖 دهخدا؛ معین؛ برهان قاطع ) . کهریز = کاریز سنگی.
در کهرام: �که� همان �کهر� ( سنگ، کوه ) است و �رام� پسوند یا جزء دوم نام. یعنی �رامِ کوه/سنگ�.
در کهلان: به معنای کوه پایه، از �که� ( کوه ) لان ( پسوند مکانی ) . 📖 ( لغت نامه دهخدا، مدخل کهلان ) .
👉 پس �که� ریشه ی �کوه� است، نه متضاد �مه�.
- - -
۳. مقایسه ی غلط �که / مه�
در متن جعلی گفته شده �کهتر / مهتر� متضادند، پس �که / مه� در واژه های دیگر هم متضادند!
واقعیت:
�مهتر� = بزرگ تر ( از ریشه ی اوستایی maha - = بزرگ، عظیم ) .
�کهتر� = کوچک تر ( از ریشه ی katara - = کمتر، کوچک تر ) .
📖 ( Dehkhoda; Henning, Mitteliranische Manichaica, 1940 ) .
یعنی �که� در �کهتر� از kat - ( کم، کوچک ) است، و �مه� در �مهتر� از maha - ( بزرگ ) .
اما این هیچ ربطی به �که� در �کهریز� یا �کهرام� نداره.
👉 نتیجه: ریشه ی �کهتر� و �کهریز� یکی نیست و مقایسه شون یک قیاس باطله.
- - -
۴. درباره ی واژه های آورده شده
بایرام، پارام: ترکی - مغولی هستند، نه ایرانی. �رام� در این ها کاملاً تصادفی است.
مهرام، بهرام، شهرام: ریشه ی ایرانی دارند، بخش دوم �رام� همان rāma - ( ایزد شادی ) .
رامسر: از �رام سر� ( سرزمین رام/آرام ) .
- - -
۵. نتیجه گیری
این متن جعلی چند خطای اساسی داره:
1. هم ریشگی ظاهری: شباهت نوشتاری �که� و �مه� رو دلیل متضاد بودن گرفته، درحالی که ریشه ها کاملاً جداست.
2. آمیختن زبان ها: واژه های ترکی ( بایرام ) رو کنار واژه های ایرانی ( بهرام ) گذاشته تا پیوند جعلی درست کنه.
3. نادیده گرفتن متون باستانی: در حالی که �رام� در اوستا و فارسی میانه به روشنی وجود داره.
📚 منابع معتبر برای مطالعه بیشتر:
Bartholomae, Christian. Altiranisches W�rterbuch. 1904.
Mayrhofer, Manfred. Etymologisches W�rterbuch des Altindoarischen. 1996.
Henning, W. B. Mitteliranische Manichaica. 1940.
لغت نامه دهخدا، مدخل های �رام�، �کهریز�، �کهتر�.
Christensen, A. Les types du premier homme et du premier roi dans l'histoire l�gendaire des Iraniens.
- - -