کنش اجتماعی ( به انگلیسی: Social action ) در جامعه شناسی، [ ۱] که به عنوان کنش اجتماعی وبری نیز شناخته می شود، عملی است که کنش ها و واکنش های افراد ( یا کنشگران را در نظر می گیرد. به گفته ماکس وبر، کنش تا آنجا که معنای ذهنی رفتار دیگران را در نظر می گیرد و در نتیجه در مسیر خود جهت گیری می کند، اجتماعی است. [ ۲]
کنش اجتماعی، واحد اساسی و سلول بنیادین در مطالعات اجتماعی به حساب می آید. امتیاز انسان بر سایر موجودات، در آن است که شیوه و ماهیت رفتارهای او نسبت سایر موجودات، متفاوت است. به عبارت دیگر، انسان ها به گونه ای عمل می کنند که موجودات دیگر توانایی انجام آن را ندارند. رفتار انسان ها همواره با تفکر، اندیشه و تدبر همراه می باشد از این رو می توان گفت: عمل به معنای رفتار معنی دار و آگاهانه است؛ اما از سوی دیگر، تلاش انسان برای ایجاد و برقراری ارتباط و رابطه با سایر اعضای جامعه به میل طبیعی او به اجتماعی زندگی کردن مربوط می شوند؛ به عبارت دیگر، این تمایل انسان ها را به سوی ایجاد روابط با دیگران سوق داده و موجبات تداوم حیات اجتماعی جوامع را فراهم می سازد. به سخن دیگر، کنش به عنوان ابتدایی ترین عنصر مشترک زندگی اجتماعی بشری دربرگیرنده یک مجموعه رفتارهای است که انسان ها برای رسیدن به اهداف معین نسبت به یکدیگر انجام می دهند؛ از این رو به عمل جهت گیری شده به سوی شخص دیگر اصطلاحاً کنش اجتماعی گفته می شود.
مفهوم اساسی اساساً در نظریه ضد اثبات گرایی ماکس وبر برای مشاهده چگونگی ارتباط رفتارهای انسانی با علت و معلول در قلمرو اجتماعی ایجاد شد. از نظر وبر، جامعه شناسی مطالعه جامعه و رفتار است و بنابراین باید به اساس تعامل بنگرد. نظریه کنش اجتماعی، بیش از مواضع کارکردگرایی ساختاری می پذیرد و فرض می کند که انسان ها کنش های خود را بر اساس زمینه های اجتماعی و نحوه تأثیر آن بر افراد دیگر تغییر می دهند. هنگامی که یک واکنش بالقوه مطلوب نیست، عمل بر این اساس اصلاح می شود. کنش می تواند به معنای یک کنش اساسی ( که دارای یک معنا است ) یا یک کنش اجتماعی پیشرفته باشد که نه تنها معنا دارد، بلکه متوجه دیگر کنشگران می شود و باعث کنش می شود ( یا، شاید، بی عملی ) .
- ماکس وبر: ماهیت کنش اجتماعی، ۱۹۲۲. [ ۳]
این اصطلاح کاربردی تر و فراگیرتر از پدیده های اجتماعی فلوریان زنانیتسکی است، زیرا فردی که کنش اجتماعی را انجام می دهد منفعل نیست، بلکه فعال و واکنشی است. اگرچه خود وبر از واژه «عاملیت» استفاده کرد ولی در علوم اجتماعی مدرن، این اصطلاح اغلب با پذیرش معینی از مفاهیم وبری از کنش اجتماعی تخصیص داده می شود، مگر اینکه در اثری قصد اشاره مستقیم داشته باشد. به طور مشابه، «بازتابندگی» معمولاً به عنوان خلاصه نویسی برای اشاره به رابطه دایره ای علت و معلول بین ساختار و عاملیت استفاده می شود که وبر در فرضیه سازی عضو دایمی آن بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنش اجتماعی، واحد اساسی و سلول بنیادین در مطالعات اجتماعی به حساب می آید. امتیاز انسان بر سایر موجودات، در آن است که شیوه و ماهیت رفتارهای او نسبت سایر موجودات، متفاوت است. به عبارت دیگر، انسان ها به گونه ای عمل می کنند که موجودات دیگر توانایی انجام آن را ندارند. رفتار انسان ها همواره با تفکر، اندیشه و تدبر همراه می باشد از این رو می توان گفت: عمل به معنای رفتار معنی دار و آگاهانه است؛ اما از سوی دیگر، تلاش انسان برای ایجاد و برقراری ارتباط و رابطه با سایر اعضای جامعه به میل طبیعی او به اجتماعی زندگی کردن مربوط می شوند؛ به عبارت دیگر، این تمایل انسان ها را به سوی ایجاد روابط با دیگران سوق داده و موجبات تداوم حیات اجتماعی جوامع را فراهم می سازد. به سخن دیگر، کنش به عنوان ابتدایی ترین عنصر مشترک زندگی اجتماعی بشری دربرگیرنده یک مجموعه رفتارهای است که انسان ها برای رسیدن به اهداف معین نسبت به یکدیگر انجام می دهند؛ از این رو به عمل جهت گیری شده به سوی شخص دیگر اصطلاحاً کنش اجتماعی گفته می شود.
مفهوم اساسی اساساً در نظریه ضد اثبات گرایی ماکس وبر برای مشاهده چگونگی ارتباط رفتارهای انسانی با علت و معلول در قلمرو اجتماعی ایجاد شد. از نظر وبر، جامعه شناسی مطالعه جامعه و رفتار است و بنابراین باید به اساس تعامل بنگرد. نظریه کنش اجتماعی، بیش از مواضع کارکردگرایی ساختاری می پذیرد و فرض می کند که انسان ها کنش های خود را بر اساس زمینه های اجتماعی و نحوه تأثیر آن بر افراد دیگر تغییر می دهند. هنگامی که یک واکنش بالقوه مطلوب نیست، عمل بر این اساس اصلاح می شود. کنش می تواند به معنای یک کنش اساسی ( که دارای یک معنا است ) یا یک کنش اجتماعی پیشرفته باشد که نه تنها معنا دارد، بلکه متوجه دیگر کنشگران می شود و باعث کنش می شود ( یا، شاید، بی عملی ) .
- ماکس وبر: ماهیت کنش اجتماعی، ۱۹۲۲. [ ۳]
این اصطلاح کاربردی تر و فراگیرتر از پدیده های اجتماعی فلوریان زنانیتسکی است، زیرا فردی که کنش اجتماعی را انجام می دهد منفعل نیست، بلکه فعال و واکنشی است. اگرچه خود وبر از واژه «عاملیت» استفاده کرد ولی در علوم اجتماعی مدرن، این اصطلاح اغلب با پذیرش معینی از مفاهیم وبری از کنش اجتماعی تخصیص داده می شود، مگر اینکه در اثری قصد اشاره مستقیم داشته باشد. به طور مشابه، «بازتابندگی» معمولاً به عنوان خلاصه نویسی برای اشاره به رابطه دایره ای علت و معلول بین ساختار و عاملیت استفاده می شود که وبر در فرضیه سازی عضو دایمی آن بود.
wiki: کنش اجتماعی