کنسانتره پروتئین برگ ( LPC ) شکل غلیظ و فشرده ای از پروتئین های موجود در برگ گیاهان است. به عنوان منبع غذایی انسان یا جانوران مورد بررسی قرار گرفته است، زیرا به طور بالقوه ارزان ترین و فراوان ترین منبع پروتئین موجود است. اگرچه انسان ها می توانند مقداری پروتئین را از مصرف مستقیم سبزیجات برگی به دست آورند، اما دستگاه گوارش انسان نمی تواند برای تأمین پروتئین موردنیاز رژیم غذایی با حجم بزرگی از برگ های موردنیاز تنها با سبزیجات برگ دار سروکار داشته باشد.
کنسانتره پروتئین برگ کامل یک ماده سبز تیره با بافتی شبیه به پنیر است. تقریباً ۶۰ درصد آن آب است، در حالی که ماده خشک باقیمانده ۹ - ۱۱ درصد نیتروژن، ۲۰ - ۲۵ درصد لیپید، ۵ - ۱۰ درصد نشاسته و مقدار متغیری خاکستره است. این ترکیبی از بسیاری از پروتئین های منحصربه فرد است. طعم آن با اسفناج یا چای مقایسه شده است. [ ۱]
از آنجایی که رنگ و طعم ممکن است آن را برای انسان ناخوشایند کند، LPC را می توان به بخش های سبز و سفید تقسیم بندی کرد. بخش سبز دارای پروتئین هایی است که بیشتر از کلروپلاست ها منشأ می گیرند، درحالی که بخش سفید دارای پروتئین هایی است که بیشتر از سیتوپلاسم منشأ می گیرند. [ ۲]
LPC برای نخستین بار در آغاز سده بیستم به عنوان غذای انسان پیشنهاد شد، اما باوجود وعده های اولیه، موفقیت چندانی به دست نیاورد. نورمن پیری، برنده مدال کاپلی از بریتانیا، LPC را مطالعه کرد و به کارگیری آن را برای مصرف انسان تبلیغ کرد. او و تیمش ماشین هایی را برای استخراج LPC توسعه دادند، از جمله «واحدهای روستایی» با تعمیر و نگهداری کم که برای جوامع روستایی فقیر درنظر گرفته شده است. آنان در مکان هایی مانند روستاهای جنوب هند نصب شدند. [ ۳]
اتکای فزاینده به پرورش جانوران مبتنی بر پروار برای ارضای اشتهای انسان برای گوشت، تقاضا برای منابع پروتئین گیاهی ارزان تر را افزایش داده است. این به تازگی منجر به علاقه دوباره به LPC برای کاهش به کارگیری منابع پروتئین گیاهی خوراکی انسان در خوراک دام شده است.
پروتئین برگ آزمایش های موفقیت آمیزی را به عنوان جایگزینی برای خوراک سویا برای جوجه ها و خوک ها پشت سر گذاشته است. [ ۴]
LPC یونجه می تواند در خوراک ماهی تیلاپیا به عنوان جایگزینی برای بخشی از کنجاله ماهی مصرفی گنجانده شود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنسانتره پروتئین برگ کامل یک ماده سبز تیره با بافتی شبیه به پنیر است. تقریباً ۶۰ درصد آن آب است، در حالی که ماده خشک باقیمانده ۹ - ۱۱ درصد نیتروژن، ۲۰ - ۲۵ درصد لیپید، ۵ - ۱۰ درصد نشاسته و مقدار متغیری خاکستره است. این ترکیبی از بسیاری از پروتئین های منحصربه فرد است. طعم آن با اسفناج یا چای مقایسه شده است. [ ۱]
از آنجایی که رنگ و طعم ممکن است آن را برای انسان ناخوشایند کند، LPC را می توان به بخش های سبز و سفید تقسیم بندی کرد. بخش سبز دارای پروتئین هایی است که بیشتر از کلروپلاست ها منشأ می گیرند، درحالی که بخش سفید دارای پروتئین هایی است که بیشتر از سیتوپلاسم منشأ می گیرند. [ ۲]
LPC برای نخستین بار در آغاز سده بیستم به عنوان غذای انسان پیشنهاد شد، اما باوجود وعده های اولیه، موفقیت چندانی به دست نیاورد. نورمن پیری، برنده مدال کاپلی از بریتانیا، LPC را مطالعه کرد و به کارگیری آن را برای مصرف انسان تبلیغ کرد. او و تیمش ماشین هایی را برای استخراج LPC توسعه دادند، از جمله «واحدهای روستایی» با تعمیر و نگهداری کم که برای جوامع روستایی فقیر درنظر گرفته شده است. آنان در مکان هایی مانند روستاهای جنوب هند نصب شدند. [ ۳]
اتکای فزاینده به پرورش جانوران مبتنی بر پروار برای ارضای اشتهای انسان برای گوشت، تقاضا برای منابع پروتئین گیاهی ارزان تر را افزایش داده است. این به تازگی منجر به علاقه دوباره به LPC برای کاهش به کارگیری منابع پروتئین گیاهی خوراکی انسان در خوراک دام شده است.
پروتئین برگ آزمایش های موفقیت آمیزی را به عنوان جایگزینی برای خوراک سویا برای جوجه ها و خوک ها پشت سر گذاشته است. [ ۴]
LPC یونجه می تواند در خوراک ماهی تیلاپیا به عنوان جایگزینی برای بخشی از کنجاله ماهی مصرفی گنجانده شود. [ ۵]
wiki: کنسانتره پروتئین برگ