کنزالاسرار یا دیوان پازواری مجموعه اشعار مازندرانی با ادبیات کهن ( عصر صفوی ) سرودهٔ شیخ العجم امیر پازواری معروف به امیر الشعرا و امیر مازندرانی و با تخلص امیر ( زاده: قرن۹ ه. ش در منطقه پازواری از توابع بابل در مازندران – ) شاعر و عارف نامی مازندرانی می باشد. [ ۱] [ ۲] نخستین بار اشعار امیر پازواری توسط الکساندر خوجکو در سال ۱۸۳۰ میلادی در کتاب «نمونه های شعر عامه در ایران» منتشر گردید. [ ۳] اشعار منتشر شده دارای صورتی کهن از زبان طبری می باشد و با اشعار و ادبیات طبری قرن یازده تا سیزده متفاوت می باشد و متعلق به عصر صفوی می باشد. کتاب کنزالاسرار نخستین بار به عنوان کتابی مستقل در سال ۱۸۶۰ میلادی ( ۱۲۷۷ قمری ) توسط برنهارد دارن از روی دیوان امیر پازواری در سنت پترزبورگ به چاپ رسید. [ ۴] کتاب دیوان امیرپازواری در سال ۱۳۸۴ توسط دکتر منوچهر ستوده و محمد داودی درزی کلایی چاپ گردیده است. به اعتقاد پژوهشگران دیوان امیر پازواری در اوایل قرن یازدهم ( دوران شاه عباس صفوی ) نوشته شده است.
زمان سرودن کنزالاسرار یا دیوان پازواری از روی اشعار امیرپازواری تخمین زده شده است و طول عمر این عصر به اواسط عصر صفوی و دوران شاه عباس صفوی می رسد.
• آن شهریورماه که اول بهار است
• آن ماه گیا ( شربت ) به صحرا انداخت قالیها را
شهریورماه طبری در اوایل قرن یازدهم با بهار در یک زمان قرار داشته است بنابراین سال سرودن کنزالاسرار به قرن یازدهم مصادف با دوران حکومت شاه عباس می رسد. [ ۵]
• تو ار نسل آن پادشاه هستی که در دل خود کینه نداشت
• سی قطار شتر را در یک روز به گدا داد
• سه قرن پیشتر سه دسته گل داشت
• ( آن را ) به سلمان داد سلمان ارزش پیدا کرد
در گذشته سه نوع قرن را به نام واحدی برای زمان به کار می بردند، نخست قرن کوچک که سی سال بوده است و دوم قرن متوسط که صد سال بوده است و سوم قرن بزرگ که سیصد سال بوده است. از آنجا سه قرن پیشتر که شاعر به کار برده است حدود نهصد سال می شود و مراد از سلمون همان سلمان فارسی یکی از صحابه های پیامبر بوده است. شاعر چنین آورده است که حدود نهصد سال پیش سلمان دسته گل اسلام را از پیامبر دریافت کرد و قابل شد و طبق این بیت زمان سروده شدن کنزالاسرار اواخر قرن دهم بوده است. [ ۶]
• باز رومیان ( عثمانی ها ) در ایران چادر زده اند
• در هر گوشه هزاران دلیر خرگاه زده اند
• باز ازبک تیغ را از غلاف درآورد
• تا بهمن ( پهلوان ) نیاید آن ها به تاراج ( از بین ) نمی روند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزمان سرودن کنزالاسرار یا دیوان پازواری از روی اشعار امیرپازواری تخمین زده شده است و طول عمر این عصر به اواسط عصر صفوی و دوران شاه عباس صفوی می رسد.
• آن شهریورماه که اول بهار است
• آن ماه گیا ( شربت ) به صحرا انداخت قالیها را
شهریورماه طبری در اوایل قرن یازدهم با بهار در یک زمان قرار داشته است بنابراین سال سرودن کنزالاسرار به قرن یازدهم مصادف با دوران حکومت شاه عباس می رسد. [ ۵]
• تو ار نسل آن پادشاه هستی که در دل خود کینه نداشت
• سی قطار شتر را در یک روز به گدا داد
• سه قرن پیشتر سه دسته گل داشت
• ( آن را ) به سلمان داد سلمان ارزش پیدا کرد
در گذشته سه نوع قرن را به نام واحدی برای زمان به کار می بردند، نخست قرن کوچک که سی سال بوده است و دوم قرن متوسط که صد سال بوده است و سوم قرن بزرگ که سیصد سال بوده است. از آنجا سه قرن پیشتر که شاعر به کار برده است حدود نهصد سال می شود و مراد از سلمون همان سلمان فارسی یکی از صحابه های پیامبر بوده است. شاعر چنین آورده است که حدود نهصد سال پیش سلمان دسته گل اسلام را از پیامبر دریافت کرد و قابل شد و طبق این بیت زمان سروده شدن کنزالاسرار اواخر قرن دهم بوده است. [ ۶]
• باز رومیان ( عثمانی ها ) در ایران چادر زده اند
• در هر گوشه هزاران دلیر خرگاه زده اند
• باز ازبک تیغ را از غلاف درآورد
• تا بهمن ( پهلوان ) نیاید آن ها به تاراج ( از بین ) نمی روند
wiki: کنزالاسرار