کنراد تسوزه

کنراد تسوزه ( به آلمانی: Konrad Zuse ) ( تولد ۲۲ ژوئن ۱۹۱۰ - درگذشت ۱۸ دسامبر ۱۹۹۵ ) یک مهندس عمران آلمانی و از پیشگامان علوم رایانه بود. مهمترین موفقیت او ساخت نخستین رایانه عملیاتی کاملاً خودکار قابل برنامه ریزی جهان زد۳ در سال ۱۹۴۱ بود. [ ۱]
در بسیاری از دائرةالمعارف و مراجع کامپیوتری نام Harvard Mark۱ به عنوان اولین کامپیوتر دیجیتالی اتوماتیک معرفی شده است. این کامپیوتر را آقای Howard H. Aiken به همراه گروهش در سال های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۴ در آمریکا ساخت، اما بسیاری از کارشناسان به گواه تاریخ و انجام بررسی های دقیق می گویند که اولین کامپیوتری که قابل کنترل و برنامه نویسی با زبان های برنامه نویسی بود را کنراد تسوزه ( konrad Zuse ) در سال ۱۹۴۱ به نام Z۳ تکمیل و ارائه کرد. وی اولین کامپیوتر خود را به نام Z۱ در سال ۱۹۳۸ ساخته بود که البته قابلیت برنامه نویسی را نداشت.
کنراد تسوزه در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۱۰ در شهر برلین آلمان متولد شد. در طول دوران مدرسه، دانش آموز بسیار خلاق و باهوشی بود و سال ۱۹۲۸ از مدرسه فارغ التحصیل شد. او در دوران تحصیل ۳ بار رشته تحصیلی اش را تغییر داد، چون نمی دانست که چه رشته ای برای او بهتر است و خودش می گفت بین مهندس شدن و هنرمند شدن دو دل مانده است. آثار بسیار زیبای نقاشی که از او باقی مانده بیانگر استعداد خوب او در زمینه نقاشی است. کنراد در بعضی از مقاطع تحصیل و زندگی توانست با فروش تابلوها و آثار هنری خود هزینه های جاری زندگی اش را تأمین کند ولی در نهایت تصمیم گرفت تا در رشته مهندسی عمران و شهرسازی ادامه تحصیل دهد.
در دوران تحصیل محاسبات پیچیده و سنگین رشته عمران که مدت ها وقت مهندسین عمران را می گرفت او را به فکر واداشت تا راه حل بهتری برای رسیدن به پاسخ آنها پیدا کند، چون کنراد معتقد بود که این کار باید توسط یک ماشین انجام شود و نه نیروی انسانی، به همین دلیل در سال ۱۹۳۴ به طور جدی تصمیم گرفت یک ماشین پیشرفته برای انجام محاسبات پیچیده ریاضی بسازد که از ماشین حساب های آن زمان کارآمدتر باشد و با برنامه های کامپیوتری نیز به خوبی کار کند، به عبارتی بتوان آن را برنامه ریزی کرد.
او مبنای اعداد را در کامپیوتر خود به صورت باینری ( صفر و یک ) در نظر گرفت و سعی کرد تا یک حافظه ( Memory ) بسازد که قابلیت آدرس دهی و ذخیره کردن مقادیر مختلف دیتا ( داده ) را داشته باشد. همچنین برای ماشین خود یک بخش کنترل در نظر گرفت که قادر به کنترل کلیه عملیات ماشین باشد. بیشتر بخش های این ماشین به صورت مکانیکی بود و تنها بخش برقی آن یک موتور الکتریکی بود که فرکانس دستگاه را بر مبنای Hertz تولید می کرد. تعداد بسیار زیادی ورقه های کوچک آهنی که با اره مویی بریده شده بودند، قسمت اعظم این دستگاه را تشکیل می داد. این ماشین به وسیله یک نوار پانچ و یک نوار پانچ خوان خروجی سیستم ( ورودی مثل کیبورد و خروجی مثل پرینتر ) از هم مجزا بود و از این لحاظ بسیار شبیه به کامپیوترهای امروزی بود.