کندرول

کُندرول ( به یونانی: χόνδρος ) با تلفظ کندرس ( به معنی دانه ) ، و ( به انگلیسی: Chondrule ) ، به دانه های گِردی گفته می شود که در کندریت ها یافت می شوند. پیش از آن که در روند برافزایشِ سیارک ها، به سیارک مادر ( سیارکی که در نهایت همراه با کندریت ها از آن جدا شده اند ) بپیوندند، کندرول ها به صورت قطره های مذاب یا نیمه مذابی در فضا شکل گرفته اند. از آنجا که کندریدها نمونه ونمایان گر یکی از کهن ترین مواد جامد درون سامانهٔ خورشیدی هستند؛[ ۱] و به نظر می رسد که از خشت های بنیادی سامانه های سیاره ای هستند، این بدین معنی است که پی بردن به چگونگی شکل گیری کندرول ها برای درک چبود و فرایندهای توسعهٔ سامانه های سیاره ای مهم و ضروری است.
گونه های مختلف شهاب سنگ های سنگی غیر فلزی به نام کندریت ها حاوی دانه های مختلف کندرولی هستند ( جدول زیر ) . به طور کلی، کندریت های کربن دار حاوی کمترین درصد ( حجمی ) کاندرول ها هستند، تا آنجا که کاندرول های CI؛ که متناقض با تعریف، باآن که هیچ کندرولی در آن ها تشخیص داده نشده، به عنوان کندریت شناخته می شوند، در حالی که بیشترین مقدار کندرول را کندریت های معمولی و استاتیت دارند. کندریت های معمولی ۸۰ درصد از شهاب سنگ هایی که به زمین می افتند را تشکیل می دهند، و این کندریت ها خود حاوی ۶۰ تا ۸۰ درصد کندرول هستند، این به این معنی است که بیشتر مواد معدنی که ( به استثنای گردوغبار ) روی زمین می افتند از کندرول ساخته شده اند.
اندازهٔ قطرکاندرول ها می تواند تنها از چند میکرومتر تا به بیش از ۱ سانتیمتر ( ۰٫۳۹ اینچ ) ( 0. 39 in ) برسد. دوباره در این جا هم انواع مختلف کندریت ها دارای اندازه های مختلفی از کندرول هستند: کوچکترین آن ها در گونه های: CH, CM و CO هستند ( رده بندی شهاب سنگ ها ) ، کمی بزرگ ترها در کندریت های CR, CV, L، LL, R، و بزرگ ترین ها در برخی از کندریت های CB ( جدول زیر را ببینید ) دیده می شوند. دیگر گروه های کندریتی در میان این گروه بندی ها قرار داده شده اند.