کلیسای سریانی - آشوری کاتولیک ( سریانی: ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܩܬܘܠܝܩܝܬܐ|ʿĪṯo Suryoyṯo Qaṯolīqayṯo ) کلیسای کاتولیک شرقی مستقل شام ( سرزمین ) و در ارتباط کامل با کلیسای کاتولیک در رم در شعبه و شاخه شرقی آن، این کلیسا خاص مردم سریانی کاتولیک می باشد با حفظ سنن و آداب خودشان.
همچنین بعضی از اعضای این کلیسا به زبان سریانی صحبت می کنند و در قسمت شرقی سوریه و شمال عراق ساکن می باشند. اکثریت پیروان این کلیسا در حال حاضر به زبان عربی به عنوان زبان مادری صحبت می کنند. مرکز اصلی این کلیسا در انطاکیه ترکیه می باشد ولی هر کدام از پطریرک های این کلیسا حتی یک روز هم در انطاکیه نبوده اند و از بدو تأسیس این کلیسا پطریرک های این کلیسا در شهرهای مختلف در سوریه و لبنان مستقر بوده اند. در حال حاضر مقر پطریرک سریانی کاتولیک در پایتخت لبنان در بیروت مستقر می باشد، پطریرک کلیسای سریانی کاتولیک به طور ابدی و ثابت اسم اولشان اغناطیوس می باشد و بعد از آن اسم شخصی شان نوشته و خوانده می شود. [ ۳]
قرن سیزدهم شروع تلاش های کلیسای کاتولیکی برای بازگرداندن وحدت بین این کلیسا و کلیسای سریانی ارتدوکس می باشد، در سال ۱۶۲۶ با پشتیبانی سفیر فرانسه در حلب نمایندگان الکبوشیین و الیسوعیین شروع به جذب کردن جماعت سریانی ارتدوکس برای گرویدن به آیین کاتولیک نمودند، با این کارها تعداد زیادی از پیروان سریانی ارتدوکس به آیین کاتولیک گرویدند، در سال ۱۶۶۲ زمانی که پطریرک سریانی ارتدوکس اغناطیوس یوسف دوم قمشیح که در فاصله سال های ۱۶۵۹ تا ۱۶۶۲ زمام امور کلیسای سریانی ارتدوکس را در دست داشت فوت کرد، پیروان آیین کاتولیک سریانی اقدام به برگزیدن یک پطریرک خاص برای خودشان نمودند و اندراوس اخیجان ماردینی ارمنی الاصل را به عنوان پطریرک برای خودشان انتخاب کردند و از این نقطه سلسله پطریرک های کلیسای سریانی کاتولیک شروع گردید.
در خلال قرن هجدهم پیروان آئین سریانی کاتولیک از فشارهای شدیدی که عثمانی ها برآنها وارد می آوردند در رنج و عذاب بودند، عثمانی ها تنها کلیسای سریان ارتدوکس را مسیحی های واقعی می دانستند، این فشارها و آزارها باعث گردید که منصب پطریرک بعد از اینکه عثمانی ها پطریرک ماراغناطیوس میخائیل جروه را مجبور به فرار و پناهنده شدن به لبنان نمودند خالی بماند، تا اینکه در سال ۱۸۲۹ حاکمان عثمانی قبول کردند که کلیسای سریانی کاتولیک یک کلیسای مسیحی مانند دیگر کلیساها می باشد. بعد از سه سال از این اعتراف در سال ۱۸۳۱ کرسی پطریرکی این کلیسا در شهر حلب در سوریه متمرکز شد، ولی پطریرک این کلیسا در حلب با تعرض و مخالفت ساکنین مسیحی این منطقه مواجه شد و مجبور گردید در سال ۱۸۵۰ مقر پطریرکی این کلیسا را به شهر ماردین در ترکیه امروزی منتقل نماید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمچنین بعضی از اعضای این کلیسا به زبان سریانی صحبت می کنند و در قسمت شرقی سوریه و شمال عراق ساکن می باشند. اکثریت پیروان این کلیسا در حال حاضر به زبان عربی به عنوان زبان مادری صحبت می کنند. مرکز اصلی این کلیسا در انطاکیه ترکیه می باشد ولی هر کدام از پطریرک های این کلیسا حتی یک روز هم در انطاکیه نبوده اند و از بدو تأسیس این کلیسا پطریرک های این کلیسا در شهرهای مختلف در سوریه و لبنان مستقر بوده اند. در حال حاضر مقر پطریرک سریانی کاتولیک در پایتخت لبنان در بیروت مستقر می باشد، پطریرک کلیسای سریانی کاتولیک به طور ابدی و ثابت اسم اولشان اغناطیوس می باشد و بعد از آن اسم شخصی شان نوشته و خوانده می شود. [ ۳]
قرن سیزدهم شروع تلاش های کلیسای کاتولیکی برای بازگرداندن وحدت بین این کلیسا و کلیسای سریانی ارتدوکس می باشد، در سال ۱۶۲۶ با پشتیبانی سفیر فرانسه در حلب نمایندگان الکبوشیین و الیسوعیین شروع به جذب کردن جماعت سریانی ارتدوکس برای گرویدن به آیین کاتولیک نمودند، با این کارها تعداد زیادی از پیروان سریانی ارتدوکس به آیین کاتولیک گرویدند، در سال ۱۶۶۲ زمانی که پطریرک سریانی ارتدوکس اغناطیوس یوسف دوم قمشیح که در فاصله سال های ۱۶۵۹ تا ۱۶۶۲ زمام امور کلیسای سریانی ارتدوکس را در دست داشت فوت کرد، پیروان آیین کاتولیک سریانی اقدام به برگزیدن یک پطریرک خاص برای خودشان نمودند و اندراوس اخیجان ماردینی ارمنی الاصل را به عنوان پطریرک برای خودشان انتخاب کردند و از این نقطه سلسله پطریرک های کلیسای سریانی کاتولیک شروع گردید.
در خلال قرن هجدهم پیروان آئین سریانی کاتولیک از فشارهای شدیدی که عثمانی ها برآنها وارد می آوردند در رنج و عذاب بودند، عثمانی ها تنها کلیسای سریان ارتدوکس را مسیحی های واقعی می دانستند، این فشارها و آزارها باعث گردید که منصب پطریرک بعد از اینکه عثمانی ها پطریرک ماراغناطیوس میخائیل جروه را مجبور به فرار و پناهنده شدن به لبنان نمودند خالی بماند، تا اینکه در سال ۱۸۲۹ حاکمان عثمانی قبول کردند که کلیسای سریانی کاتولیک یک کلیسای مسیحی مانند دیگر کلیساها می باشد. بعد از سه سال از این اعتراف در سال ۱۸۳۱ کرسی پطریرکی این کلیسا در شهر حلب در سوریه متمرکز شد، ولی پطریرک این کلیسا در حلب با تعرض و مخالفت ساکنین مسیحی این منطقه مواجه شد و مجبور گردید در سال ۱۸۵۰ مقر پطریرکی این کلیسا را به شهر ماردین در ترکیه امروزی منتقل نماید.
wiki: کلیسای کاتولیک سریانی