[ویکی فقه] کلمه منقول، به معنای فعل دارای معنای اوّلیِ مهجور، و معنای ثانوی متناسب با معنای اول است.
از میان نسبت های بیان شده میان لفظ و معنا، نسبت های اشتراک، نقل و حقیقت و مجاز اختصاص به اسماء ندارد بلکه در ادوات (حروف) و کلمات (افعال) هم جاری است. بر این اساس، کلمه منقول، فعلی است که از معنای اصلی (موضوع له) به معنای دیگر نقل داده شده به نحوی که معنای اول متروک شده باشد؛ و در این نقل، مناسبت بین این دو معنا مراعات شده است؛ مانند "صَلَّی" که در لغت عرب به معنای دعا است و در عرف شرع برای عبادت مخصوص نقل شده است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۹۶.
...
از میان نسبت های بیان شده میان لفظ و معنا، نسبت های اشتراک، نقل و حقیقت و مجاز اختصاص به اسماء ندارد بلکه در ادوات (حروف) و کلمات (افعال) هم جاری است. بر این اساس، کلمه منقول، فعلی است که از معنای اصلی (موضوع له) به معنای دیگر نقل داده شده به نحوی که معنای اول متروک شده باشد؛ و در این نقل، مناسبت بین این دو معنا مراعات شده است؛ مانند "صَلَّی" که در لغت عرب به معنای دعا است و در عرف شرع برای عبادت مخصوص نقل شده است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۹۶.
...
wikifeqh: کلمه_منقول