کلمه مشترک

[ویکی فقه] کلمه مشترک، به معنای فعل دارای معانی متعدد به وضع مستقل است.
از میان نسبت های بیان شده میان لفظ و معنا، نسبت های اشتراک، نقل و حقیقت و مجاز اختصاص به اسماء ندارد بلکه در ادوات (حروف) و کلمات (افعال) هم جاری است. بر این اساس، "کلمه مشترک" کلمه ای است که دارای معانی متعدد بوده و برای همه آنها جداگانه وضع شده باشد؛ به طوری که در وضع، هیچ یک بر دیگری تقدم نداشته باشند. مانند کلمه: "خَلَقَ" که هم به معنای "اَوجَدَ" به کار می رود و هم به معنای "اِفتَرَی". و مانند کلمه: "گشت" در زبان فارسی که هم به معنای "شدن و صیرورت" است و هم به معنای "اِعراض کردن"؛ چنان که شاعر می گوید: چون از او گشتی همه چیز از تو گشت.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۶.
...