کلمات کنانه ای قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کلمات کنانه ای قرآن. به کلماتی از قرآن ، به لغت قبیله کنانه ، کلمات کنانه ای قرآن اطلاق می شود.
« کنانه » یکی از قبایل بزرگ عرب و منسوب به شخصی به نام کنانه پسر خزیمه است. وی پدر قبیله ای از « مضر » و مولای صفیه بنت حی همسر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است. این قبیله در سرزمین مکه می زیستند و طوایف و شعبه هایی همچون قریش ، عبدمناة و… داشتند.
واژه ها
واژه های کنانه ای قرآن عبارتند از:۱. سفهاء: جهال، نادانان ؛۲. خاسئین: صاغرین، خوارشدگان ؛۳. شطر: تلقاء، کنار ؛۴. خلاق: نصیب ، بهره ؛۵. ملوکا: احرار، آزادگان ؛۶. قبیلا: عیانا، آشکار ؛۷. معجزین: سابقین، سبقت گیرندگان ؛۸. یعزب: یغیب، پنهان ماند ؛۹. لاترکنوا: لاتمیلوا، میل پیدا نکنید ؛۱۰. فجوة: ناحیه ؛۱۱. موئلا: ملجا و پناهگاه ؛۱۲. مبلسون: آیسون، نا امیدان ؛۱۳. دحورا: طردا، راندن ؛۱۴. خراصون: تکذیب کنندگان ؛۱۵. اسفار: کتب ؛۱۶. اقتت: جمعت، جمع شود ؛۱۷. لکنود: کفران کننده نعمت ها.

پیشنهاد کاربران

بپرس