بروکُلی ( "Kalame Xuŝehi“ ) با نام علمی Brassica oleracea از انواع سبزی و از خانواده کلم است. کلم بروکلی به رنگ سبز تیره است که ساقه محکمی دارد و در رأس ساقه های سبز روشن آن ها، دسته های چترمانند گل های کوچک به رنگ سبز تیره می رویند. بروکلی سرشار از ویتامین آ و ویتامین سی است.
رایج ترین نوع کلم بروکلی در ایالات متحده آمریکا بروکلی سبز ایتالیایی است. به این نوع بروکلی کالابریایی ( Calabrese ) هم می گویند که نام شهرستانی در ایتالیا به نام کالابریا است که نخستین بار این سبزی در آن جا کشت شد.
بخش های خوراکی این سبزی ( Kalam Xuŝehi ) شامل گل های کوچک سبز تیره در رأس گیاه و ۶ تا ۸ اینچ از ساقه ای است که گل های کوچک روی آن قرار گرفته اند. بروکلی خویشاوند نزدیک گل کلم، کلم برگ و کلم بروکسل محسوب می شود.
بروکلی یک گیاه عمودی یک ساله با برگ های گسترده بزرگ است که می تواند تا ارتفاع ۳ فوت رشد کند. این گیاه معمولاً از بذر کاشته شده رشد می کند و ۸۰ تا ۱۲۰ روز پس از کاشت، برداشت می شود. بخش قابل مصرف بروکلی در واقع یک دسته غنچه آماده بازشدن هستند. بروکلی بیش از حد رشد کرده سفت و چوب مانند است، چون قند موجود در گیاه تبدیل به لیگنین می شود. لیگنین نوعی فیبر است که در گیاهان به صورت لایه ای دور سلولز را احاطه کرده است و در اثر پخته شدن نرم نمی شود.
واژه بروکلی از واژه لاتین brachium به معنای بازو و شاخه یا واژه ایتالیایی broccoli به معنای جوانه های کلم نشأت گرفته است. قدمت کلم بروکلی به دوران امپراتوری روم برمی گردد. این سبزی که وحشی و بومی سواحل اروپا بود در اوایل دهه ۱۹۰۰ توسط مهاجرهای ایتالیایی به شمال کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا برده شد. در حال حاضر ۹۰ درصد از محصول بروکلی در بازار داخلی این کشور را تولیدکنندگان کالیفرنیایی تأمین می کنند. این سبزی اگر چه در همه جای دنیا رایج نبود اما در دهه ۱۹۷۰ بسیار در میان مردم شناخته شد. در این دهه مصرف بروکلی سالانه هر فرد از نیم پوند به ۴۱ پوند افزایش یافت. امروزه کلم بروکلی رتبه یازدهم را در میان پرمصرف ترین محصولات کشاورزی ایالات متحده دارد.
کلم، منبع غنی ویتامین ث، گلوتامین و اسیدهای آمینه است.
سبزیجات تیره کلمیان مانند گل کلم و بروکلی پروتئین را در نواحی پرخطر رگ ها فعال می کند. یک ماده شیمیایی به نام سولفوروفان در سبزیجات وجود دارد که امکان محافظت در برابر بیماری های قلبی از طریق خوردن سبزیجات را باعث می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرایج ترین نوع کلم بروکلی در ایالات متحده آمریکا بروکلی سبز ایتالیایی است. به این نوع بروکلی کالابریایی ( Calabrese ) هم می گویند که نام شهرستانی در ایتالیا به نام کالابریا است که نخستین بار این سبزی در آن جا کشت شد.
بخش های خوراکی این سبزی ( Kalam Xuŝehi ) شامل گل های کوچک سبز تیره در رأس گیاه و ۶ تا ۸ اینچ از ساقه ای است که گل های کوچک روی آن قرار گرفته اند. بروکلی خویشاوند نزدیک گل کلم، کلم برگ و کلم بروکسل محسوب می شود.
بروکلی یک گیاه عمودی یک ساله با برگ های گسترده بزرگ است که می تواند تا ارتفاع ۳ فوت رشد کند. این گیاه معمولاً از بذر کاشته شده رشد می کند و ۸۰ تا ۱۲۰ روز پس از کاشت، برداشت می شود. بخش قابل مصرف بروکلی در واقع یک دسته غنچه آماده بازشدن هستند. بروکلی بیش از حد رشد کرده سفت و چوب مانند است، چون قند موجود در گیاه تبدیل به لیگنین می شود. لیگنین نوعی فیبر است که در گیاهان به صورت لایه ای دور سلولز را احاطه کرده است و در اثر پخته شدن نرم نمی شود.
واژه بروکلی از واژه لاتین brachium به معنای بازو و شاخه یا واژه ایتالیایی broccoli به معنای جوانه های کلم نشأت گرفته است. قدمت کلم بروکلی به دوران امپراتوری روم برمی گردد. این سبزی که وحشی و بومی سواحل اروپا بود در اوایل دهه ۱۹۰۰ توسط مهاجرهای ایتالیایی به شمال کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا برده شد. در حال حاضر ۹۰ درصد از محصول بروکلی در بازار داخلی این کشور را تولیدکنندگان کالیفرنیایی تأمین می کنند. این سبزی اگر چه در همه جای دنیا رایج نبود اما در دهه ۱۹۷۰ بسیار در میان مردم شناخته شد. در این دهه مصرف بروکلی سالانه هر فرد از نیم پوند به ۴۱ پوند افزایش یافت. امروزه کلم بروکلی رتبه یازدهم را در میان پرمصرف ترین محصولات کشاورزی ایالات متحده دارد.
کلم، منبع غنی ویتامین ث، گلوتامین و اسیدهای آمینه است.
سبزیجات تیره کلمیان مانند گل کلم و بروکلی پروتئین را در نواحی پرخطر رگ ها فعال می کند. یک ماده شیمیایی به نام سولفوروفان در سبزیجات وجود دارد که امکان محافظت در برابر بیماری های قلبی از طریق خوردن سبزیجات را باعث می شود.
wiki: کلم بروکلی
