کلبه چوبی

کلبهٔ چوبی یک سازهٔ اقامتی است که از قطعات کنده شدهٔ درختان تشکیل شده، این قطعات گاهی حتی به صورت اره نشده هم مورد استفاده قرار می گیرند. این کلبه ها از دیدگاه ساختار یا معماری بسیار ساده و ابتدایی هستند. کلبه ها در حقیقت یک بخش عمده از تاریخ باستان در اروپا و در آمریکا را شکل می دهند، در آمریکا اغلب با نسل اول خانه سازی توسط مهاجران در ارتباط است.
معرفی شیوهٔ ساخت و ساز به وسیلهٔ کُنده های درختان و الوار آن ها مربوط به معمار رومی مارکوس ویتروویوس پولیو می باشد که در رساله های معماری خودش این نوع ساخت و ساز را به خوبی توصیف کرده است. البته به طور قطع تا قبل از وی این شیوه از ساخت و ساز رواج داشته ولی اولین کسی که به این شیوه از معماری و ساختمان سازی به شکل مدون و کلاسیک اشاره داشت، پولیو بود. او در رسالهٔ معماری خود اشاره کرده که در پنتوس ( امروزه در شمال شرقی ترکیه ) خانه هایی با کنده های درختان به صورت افقی و لبریز از یکدیگر و چسبیده به هم ساخته شده که معدود شکاف های بین آن ها با انواع گل و بوته پوشیده شده اند. [ ۱]
از دیدگاه تاریخی ورود ساخت و ساز کلبه های چوبی در اروپا منطقهٔ اسکاندیناوی و شرق اروپا می باشد اگر چه منشأ آن ها نامشخص است ساختار کلبه های چوبی برای اولین بار احتمالاً در شمال اروپا و در عصر برنز در حدود ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح شکل گرفته است.