کِلاکت ( به فرانسوی: claquette ) یاتخته نشان[ ۱] یک ابزار مکانیکی یا الکترونیکی برای هماهنگ سازی صدا و تصویر در ساخت فیلم است؛ که روی آن اطلاعات مربوط به فیلم شامل عنوان، نام کارگردان، شماره صحنه، شماره برداشت و… ذکر می شود. در زمان فیلم برداری، اطلاعات هر پلان مانند عنوان، کارگردان فیلم، مدیر فیلمبرداری ، شماره سکانس، پلان، برداشت و… روی یک تختهٔ دو تکه که به هم لولاشده هستند نوشته می شود، تا به راحتی بتوان نماهای اشاره شده در برگه های منشی صحنه را جستجو نمود. در شروع فیلمبرداری یا تصویربرداری از یک پلان، منشی صحنه با تکمیل اطلاعات روی کلاکت، آن را مقابل دوربین می گیرد تا متصدی دوربین حدود ۵ ثانیه کلاکت را در قاب داشته باشد و از آن فیلم برداری کند. معمولاً منشی صحنه چند تیتر مهم کلاکت را نظیر شماره صحنه یا سکانس و پلان و احتمالاً شماره آخرین برداشت را با صدای بلند تکرار می کند تا اطلاعات در ضبط کنندهٔ صدابردار نیز ضبط شوند.
با توجه به اینکه رکوردر یا همان ضبط کننده، به صورت جداگانه صدا را بر روی حافظه ضبط می کند، برای سهولت همگام سازی صدا و تصویر در زمان تدوین، منشی صحنه دستهٔ کلاکت را بر روی تخته می کوبد تا صدای کوبش تخته هم با میکروفن شاهد بر سر دوربین ضبط شود هم در حافظهٔ آن رکوردر که صدای اصلی را ضبط میکند. در باکس تدوین، تدوینگر صدای کوبش تختهٔ کلاکت را هم در فایل اصلی صدا و هم در کنارهٔ فیلم که به صورت صدای شاهد ضبط شده بر روی هم قرار میدهند تا صدای رکوردر و صدای شاهد فیلم همگام سازی شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا توجه به اینکه رکوردر یا همان ضبط کننده، به صورت جداگانه صدا را بر روی حافظه ضبط می کند، برای سهولت همگام سازی صدا و تصویر در زمان تدوین، منشی صحنه دستهٔ کلاکت را بر روی تخته می کوبد تا صدای کوبش تخته هم با میکروفن شاهد بر سر دوربین ضبط شود هم در حافظهٔ آن رکوردر که صدای اصلی را ضبط میکند. در باکس تدوین، تدوینگر صدای کوبش تختهٔ کلاکت را هم در فایل اصلی صدا و هم در کنارهٔ فیلم که به صورت صدای شاهد ضبط شده بر روی هم قرار میدهند تا صدای رکوردر و صدای شاهد فیلم همگام سازی شوند.
wiki: کلاکت