کلاژنازها آنزیم هایی هستند که پیوندهای پپتیدی در کلاژن را می شکنند. آن ها به تخریب ساختارهای خارج سلولی در پاتوژنز باکتری هایی مانند کلستریدیوم کمک می کنند. آن ها به عنوان یک عامل بیماری زا در نظر گرفته می شوند که گسترش گانگرن گازی را تسهیل می کند. کلاژنازها به طور معمول، بافت همبند، سلول های ماهیچه ای و سایر اندام های بدن را هدف قرار می دهند. [ ۱]
کلاژن، یکی از اجزای اصلی ماتریکس خارج سلولی در جانوران است. از طریق جداسازی پروکلاژن توسط کلاژناز پس از ترشح از سلول ساخته می شود. این امر از تشکیل ساختارهای بزرگ در داخل خود سلول جلوگیری می کند.
کلاژناز علاوه بر این که توسط برخی باکتری ها تولید می شود، می تواند توسط بدن به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی طبیعی خود ساخته شود. این تولید توسط سیتوکین ها القا می شود که سلول هایی مانند فیبروبلاست ها و استئوبلاست ها را تحریک می کنند و می توانند باعث آسیب غیرمستقیم بافت شوند. [ نیازمند منبع]
کلاژنازها برای مصارف پزشکی در موارد زیر تأیید شده اند:
• درمان بیماری دوپویترن و بیماری پیرونی ( Xiaflex ) .
• بهبود زخم[ ۲] ( سانتیل )
• سلولیت ( Qwo )
در واقع کلاژناز یک آنزیم تجزیه کنندهٔ پیوندهای پپتیدی است بطوری که در آزمایشگاه های بیولوژی سلولی از آن برای شکستن پیوندهای پپتیدی کلاژن به منظور جداسازی سریع سلول ها از بافت ها و نیز جداسازی سلول های چسبیده به کف پلیت کشت سلولی استفاده می شود. نتایج مطالعات و بررسی ها نیز، نشان داده اند که سلول های فیبروبلاست پس از سوختگی، قدرت طبیعی ترشح کلاژناز را از دست می دهند و در نتیجه تجمع بافت نکروتیک در موضع، روند ترمیم را کند یا متوقف می کند. به همین دلیل، پزشکان در درمان بافت های آسیب دیده ای مانند بافت های نکروتیک ناشی از سوختگی، ابتدا قسمت های نکروزه را حذف می کنند و بدین طریق با فراهم سازی شرایط ترشح پروتئازها، بستر مناسبی را برای ترمیم و پیوند پوست ایجاد می کنند. بر پایهٔ همین نقش کلاژناز در فرایند بازسازی و ترمیم زخم، می توان از آن در درمان های مزوتراپی برای رفع جای زخم، جوانسازی پوست و رفع چین و چروک ها کمک گرفت. [ نیازمند منبع]
اثر دیگر کلاژناز، کاربرد بیشتری در مزوتراپی دارد. اثر دیگر کلاژناز، شکستن چربی هاست این دارو برای درمان لیپوما دارای تأییدیهٔ FDA است. بر همین اساس، کلاژناز در مزوتراپی، بیشتر در درمان های چاقی و سلولیت، به ویژه سلولیت مقاوم به درمان، به منظور شکستن، تخلیه و کاهش چربی های انباشته شدهٔ موضعی استفاده می شود. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکلاژن، یکی از اجزای اصلی ماتریکس خارج سلولی در جانوران است. از طریق جداسازی پروکلاژن توسط کلاژناز پس از ترشح از سلول ساخته می شود. این امر از تشکیل ساختارهای بزرگ در داخل خود سلول جلوگیری می کند.
کلاژناز علاوه بر این که توسط برخی باکتری ها تولید می شود، می تواند توسط بدن به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی طبیعی خود ساخته شود. این تولید توسط سیتوکین ها القا می شود که سلول هایی مانند فیبروبلاست ها و استئوبلاست ها را تحریک می کنند و می توانند باعث آسیب غیرمستقیم بافت شوند. [ نیازمند منبع]
کلاژنازها برای مصارف پزشکی در موارد زیر تأیید شده اند:
• درمان بیماری دوپویترن و بیماری پیرونی ( Xiaflex ) .
• بهبود زخم[ ۲] ( سانتیل )
• سلولیت ( Qwo )
در واقع کلاژناز یک آنزیم تجزیه کنندهٔ پیوندهای پپتیدی است بطوری که در آزمایشگاه های بیولوژی سلولی از آن برای شکستن پیوندهای پپتیدی کلاژن به منظور جداسازی سریع سلول ها از بافت ها و نیز جداسازی سلول های چسبیده به کف پلیت کشت سلولی استفاده می شود. نتایج مطالعات و بررسی ها نیز، نشان داده اند که سلول های فیبروبلاست پس از سوختگی، قدرت طبیعی ترشح کلاژناز را از دست می دهند و در نتیجه تجمع بافت نکروتیک در موضع، روند ترمیم را کند یا متوقف می کند. به همین دلیل، پزشکان در درمان بافت های آسیب دیده ای مانند بافت های نکروتیک ناشی از سوختگی، ابتدا قسمت های نکروزه را حذف می کنند و بدین طریق با فراهم سازی شرایط ترشح پروتئازها، بستر مناسبی را برای ترمیم و پیوند پوست ایجاد می کنند. بر پایهٔ همین نقش کلاژناز در فرایند بازسازی و ترمیم زخم، می توان از آن در درمان های مزوتراپی برای رفع جای زخم، جوانسازی پوست و رفع چین و چروک ها کمک گرفت. [ نیازمند منبع]
اثر دیگر کلاژناز، کاربرد بیشتری در مزوتراپی دارد. اثر دیگر کلاژناز، شکستن چربی هاست این دارو برای درمان لیپوما دارای تأییدیهٔ FDA است. بر همین اساس، کلاژناز در مزوتراپی، بیشتر در درمان های چاقی و سلولیت، به ویژه سلولیت مقاوم به درمان، به منظور شکستن، تخلیه و کاهش چربی های انباشته شدهٔ موضعی استفاده می شود. [ نیازمند منبع]
wiki: کلاژنازها