کلان خشکسالی

دانشنامه عمومی

کلان خشکسالی ( انگلیسی: Megadrought ) نوعی خشکسالی طولانی مدت است که دو دهه یا بیشتر دوام دارد. در گذشته، کلان خشکسالی ها با شرایط پایدار چند ساله لانینا همراه بوده است که در این وضعیت، در مناطق حاره ای شرق اقیانوس آرام، دمای آب سردتر از حالت عادی است.
اصطلاح کلان خشکسالی به طور کلی برای توصیف طول خشکسالی استفاده می شود، و نه شدت آن. در نوشته های علمی، این اصطلاح برای توصیف خشکسالی های دهه ای یا خشکسالی های چنددهه ای به کار می رود.
به طور کلی، خشکسالی های چند ساله و کمتر از یک دهه مانند خشکسالی داست بول در دهه ۱۹۳۰، به عنوان کلان خشکسالی توصیف نمی شوند، حتی اگر این خشکسالی ها طولانی مدت باشند. در ادبیات عمومی، گاهی خشکسالی های چند ساله یا حتی یک ساله به دلیل شدت آن، خسارت اقتصادی واردشده یا معیارهای دیگر با عنوان کلان خشکسالی توصیف می شوند، اما این استثنا محسوب شده و قاعده نیست.
کلان خشکسالی ها از لحاظ تاریخی منجر به مهاجرت انبوه انسان ها از سرزمین های تحت تأثیر خشکسالی شده که این وضعیت نیز باعث کاهش قابل توجه جمعیت نسبت به مراحل پیش از خشکسالی شده است. گمان می رود کلان خشکسالی ها نقش اصلی در فروپاشی اجتماعی چندین تمدن پیش از انقلاب صنعتی داشته اند؛ مانند تمدن مردمان باستانی پوئبلو در جنوب غربی آمریکای شمالی، امپراتوری خمر در کامبوج، تمدن مایا در آمریکای میانی، تمدن تیاهواناکو در بولیوی و دودمان یوآن در چین.
منطقه ساحل صحرا در آفریقا، به طور ویژه در طول تاریخ دچار کلان خشکسالی های متعدد شده است که آخرین مورد آن از حدود ۱۴۰۰ تا ۱۷۵۰ میلادی به طول انجامیده است. آمریکای شمالی نیز حداقل چهار کلان خشکسالی را طی دوران گرمایشی قرون وسطی تجربه کرده است.
عکس کلان خشکسالی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران