مردمان باستانی پوئبلو مردمان سرخ پوستان آمریکایی بودند که از قدیم در خانه های خشتی به نام پوئبلو در قاره آمریکای شمالی ساکن بودند.
سرخ پوستان پوئبلو در نواحی مرتفع و بی آب و علف جنوب غربی قاره آمریکای شمالی، زندگی می کردند. بین سال های ۱۰۵۰ و ۱۳۰۰ میلادی، آن ها روستاهایی با خانه های چند طبقه به نام پوئبلو ساختند. بعضی از پوئبلوها دارای ۲۰۰ اتاق بودند. مردان آناسازی در اتاق های زیرزمینی به نام کیوا مراسم مذهبی خود را برگزار می کردند. آناسازی ها مردمی کشاورز بودند و هنرهای دستی تخصص داشتند. سرخ پوستان پوئبلوی ساکن ایالتهای آریزونا و نیومکزیکو، از اعقاب آنان هستند.
گاهشمار تاریخ زندیگ مردم پوئبلونشین:
مردمی به نام سبدبافان، اجداد «آناسازی ها»، در روستاها سکنی می گزینند. آنان به استفاده از ملاط گل رس و تنه درختان خانه هایی می سازند که نیمی از آن پایین تر از سطح زمین قرار داشت.
در این دوره، سبدبافان خانه هاشان را روی زمین احداث می کردند. خانه های زیر زمینی قدیمی بتدریج به صورت کیوا ( اتاق زیرزمینی مخصوص نیایش و گرد همایی ) مورد استفاده قرار گرفتند.
پوئبلوهای ( روستاهایی با خانه های چند طبقه ) بسیار بزرگ که ساخت آن مستلزم تلاش و زحمت فراوان بود، به دست سرخ پوستان آناسازی بنا گردید. دیوارهای بلند، برج های دیده بانی، و مواضع دفاعی که روی صخره ها تعبیه شده بود، نشان می دهد که این روستاها به طور متناوب مورد هجوم قرار می گرفتند. احتمالاً مهاجمان نیاکان سرخ پوستان آپاچی و ناواهوا بودند.
خشکسالی شدید باعث از بین رفتن غلات و کمیاب شدن گیاهان و حیوانات گردید. ساکنان پوئبلوها دچار خشکسالی و کمیابی شدند.
پوئبلوهای بزرگ سرخ پوستان آناسازی در شمال نیومکزیکو، متروک شدند. کسانی که از قحطی ناشی از خشکسالی و تهاجم قبایل رقیب جان سالم بدر برده بودند، به نواحی مرکزی آریزونا مهاجرت کردند.
نخستین کاشفان اسپانیایی وارد سرزمین پوئبلو شدند. سفرهای اکتشافی آن ها شیوهٔ زندگی تیره پوئبلو را تحت تأثیر قرار نداد.
اسپانیایی ها مستعمره نیومکزیکو را بنیاد گذاشتند و «سانتافه» را به عنوان پایتخت آن قرار دادند. مبلغان مسیحی سعی کردند تا اعتقادات قوم پوئبلو را تغییر دهند. اسپانیایی ها همراه خود، خوردنی های جدیدی، مانند گندم و هلو، و نیز حرفه های جدیدی، مثل پشم ریسی و بافندگی، به ارمغان آوردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسرخ پوستان پوئبلو در نواحی مرتفع و بی آب و علف جنوب غربی قاره آمریکای شمالی، زندگی می کردند. بین سال های ۱۰۵۰ و ۱۳۰۰ میلادی، آن ها روستاهایی با خانه های چند طبقه به نام پوئبلو ساختند. بعضی از پوئبلوها دارای ۲۰۰ اتاق بودند. مردان آناسازی در اتاق های زیرزمینی به نام کیوا مراسم مذهبی خود را برگزار می کردند. آناسازی ها مردمی کشاورز بودند و هنرهای دستی تخصص داشتند. سرخ پوستان پوئبلوی ساکن ایالتهای آریزونا و نیومکزیکو، از اعقاب آنان هستند.
گاهشمار تاریخ زندیگ مردم پوئبلونشین:
مردمی به نام سبدبافان، اجداد «آناسازی ها»، در روستاها سکنی می گزینند. آنان به استفاده از ملاط گل رس و تنه درختان خانه هایی می سازند که نیمی از آن پایین تر از سطح زمین قرار داشت.
در این دوره، سبدبافان خانه هاشان را روی زمین احداث می کردند. خانه های زیر زمینی قدیمی بتدریج به صورت کیوا ( اتاق زیرزمینی مخصوص نیایش و گرد همایی ) مورد استفاده قرار گرفتند.
پوئبلوهای ( روستاهایی با خانه های چند طبقه ) بسیار بزرگ که ساخت آن مستلزم تلاش و زحمت فراوان بود، به دست سرخ پوستان آناسازی بنا گردید. دیوارهای بلند، برج های دیده بانی، و مواضع دفاعی که روی صخره ها تعبیه شده بود، نشان می دهد که این روستاها به طور متناوب مورد هجوم قرار می گرفتند. احتمالاً مهاجمان نیاکان سرخ پوستان آپاچی و ناواهوا بودند.
خشکسالی شدید باعث از بین رفتن غلات و کمیاب شدن گیاهان و حیوانات گردید. ساکنان پوئبلوها دچار خشکسالی و کمیابی شدند.
پوئبلوهای بزرگ سرخ پوستان آناسازی در شمال نیومکزیکو، متروک شدند. کسانی که از قحطی ناشی از خشکسالی و تهاجم قبایل رقیب جان سالم بدر برده بودند، به نواحی مرکزی آریزونا مهاجرت کردند.
نخستین کاشفان اسپانیایی وارد سرزمین پوئبلو شدند. سفرهای اکتشافی آن ها شیوهٔ زندگی تیره پوئبلو را تحت تأثیر قرار نداد.
اسپانیایی ها مستعمره نیومکزیکو را بنیاد گذاشتند و «سانتافه» را به عنوان پایتخت آن قرار دادند. مبلغان مسیحی سعی کردند تا اعتقادات قوم پوئبلو را تغییر دهند. اسپانیایی ها همراه خود، خوردنی های جدیدی، مانند گندم و هلو، و نیز حرفه های جدیدی، مثل پشم ریسی و بافندگی، به ارمغان آوردند.
wiki: مردمان باستانی پوئبلو