در صنعت تولید لوازم الکتریکی، کلاس های ایمنی تعریف شده مصوب کمیسیون الکتروتکنیکی بین المللی ( IEC: International Electrotechnical Commission ) ، که توضیح آن در IEC 61140 آمده٬ برای نشان دادن تفاوت های لازم در اتصالِ حفاظتیِ زمین الکتریکیِ دستگاه ها مورد استفاده قرار دارند. بدنه ( شاسی ) این دستگاه ها باید به زمین متصل باشند.
این وسایل هیچ اتصال حفاظتی زمین ندارند و فقط دارای یک سطح عایق بین قطعات فعال ( برق دار ) درونی و فلزکاری در معرض تماس هستند. اگر اجازه استفاده از آن ها داده شود، تنها در مناطق خشک آن را بکار برده می شوند. یک اشکال به تنهایی می تواند منجر به شوک الکتریکی یا حوادث خطرناک دیگری شود، بدون آنکه فیوز یا مدار قطع کننده ای به صورت خودکار وارد عمل شود. فروش چنین لوازمی در بسیاری از کشورها به علت مسائل ایمنی ممنوع شده است، به عنوان مثال در قوانین کشورهای انگلستان و نیوزیلند منع استفاده از چنین لوازمی درج شده است. با این حال استفاده از این وسایل در بعضی کشورهای ۱۱۰ ولتی و خیلی از کشورهای ۲۲۰ ولتی در حال توسعه، بدون در نظر گرفتن ممنوعیت آنها، رایج است. در ساختار این وسایل، بدنه آن ها به زمین متصل نیست.
بدنه چنین وسایلی باید به وسیلهٔ اتصال رسانای زمین جدایی ( در اکثر کشورها به رنگ سبز/زرد و به رنگ سبز در آمریکا، کانادا و ژاپن ) به زمین متصل باشد. اتصال زمین به وسیلهٔ یک کابل اصلی سه هادی ای انجام می شود که معمولاً به یک کانکتور AC سه شاخه ای که متصل به خروجی AC متناظر می شود، منتهی می شود. نیازمندی اولیه این است که هیچ نقصی نتواند موجب شود که ولتاژ خطرناکی در معرض تماس قرار گیرد که در نتیجه شوک الکتریکی رخ دهد و همچنین اینکه هنگامی که خطایی رخ داد، منبع تغذیه به صورت خودکار از مدار خارج شوند ( به این اتفاق ADS = Automatic Disconnection of Supply ) نیز می گویند. خطایی در دستگاه که موجب می شود یک هادی حامل جریان برق به بدنه متصل شود، موجب می شود جریانی از هادی زمین عبور کند. اگر این جریان به اندازه کافی بزرگ باشد، دستگاهی که جریان های بیش از حد را قطع می کند ( همانند فیوز یا مدارشکن قدرت ) ، منبع تغذیه را از مدار خارج می کند. زمانی که طول می کشد تا منبع تغذیه از مدار خارج شود باید به قدری کم باشد که اجازه رخداد فیبریلاسیون برای فردی که در آن لحظه با بدنه تماس دارد را ندهد. مقدار این زمان و جریان عبوری میزان بیشینه مقاومت زمین ممکن را تعیین می کنند. برای ایجاد حفاظت مضاعف برای خطاهای امپدانس بالا، معمول است که از یک کلید محافظ جان ( RCD: Residual Current Device ) استفاده شود که هنگامی که جریان ها در دو قطب منبع تغذیه یکسان و متضاد نیستند، منبعی که جریان دستگاه را تأمین می کند را از مدار خارج کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین وسایل هیچ اتصال حفاظتی زمین ندارند و فقط دارای یک سطح عایق بین قطعات فعال ( برق دار ) درونی و فلزکاری در معرض تماس هستند. اگر اجازه استفاده از آن ها داده شود، تنها در مناطق خشک آن را بکار برده می شوند. یک اشکال به تنهایی می تواند منجر به شوک الکتریکی یا حوادث خطرناک دیگری شود، بدون آنکه فیوز یا مدار قطع کننده ای به صورت خودکار وارد عمل شود. فروش چنین لوازمی در بسیاری از کشورها به علت مسائل ایمنی ممنوع شده است، به عنوان مثال در قوانین کشورهای انگلستان و نیوزیلند منع استفاده از چنین لوازمی درج شده است. با این حال استفاده از این وسایل در بعضی کشورهای ۱۱۰ ولتی و خیلی از کشورهای ۲۲۰ ولتی در حال توسعه، بدون در نظر گرفتن ممنوعیت آنها، رایج است. در ساختار این وسایل، بدنه آن ها به زمین متصل نیست.
بدنه چنین وسایلی باید به وسیلهٔ اتصال رسانای زمین جدایی ( در اکثر کشورها به رنگ سبز/زرد و به رنگ سبز در آمریکا، کانادا و ژاپن ) به زمین متصل باشد. اتصال زمین به وسیلهٔ یک کابل اصلی سه هادی ای انجام می شود که معمولاً به یک کانکتور AC سه شاخه ای که متصل به خروجی AC متناظر می شود، منتهی می شود. نیازمندی اولیه این است که هیچ نقصی نتواند موجب شود که ولتاژ خطرناکی در معرض تماس قرار گیرد که در نتیجه شوک الکتریکی رخ دهد و همچنین اینکه هنگامی که خطایی رخ داد، منبع تغذیه به صورت خودکار از مدار خارج شوند ( به این اتفاق ADS = Automatic Disconnection of Supply ) نیز می گویند. خطایی در دستگاه که موجب می شود یک هادی حامل جریان برق به بدنه متصل شود، موجب می شود جریانی از هادی زمین عبور کند. اگر این جریان به اندازه کافی بزرگ باشد، دستگاهی که جریان های بیش از حد را قطع می کند ( همانند فیوز یا مدارشکن قدرت ) ، منبع تغذیه را از مدار خارج می کند. زمانی که طول می کشد تا منبع تغذیه از مدار خارج شود باید به قدری کم باشد که اجازه رخداد فیبریلاسیون برای فردی که در آن لحظه با بدنه تماس دارد را ندهد. مقدار این زمان و جریان عبوری میزان بیشینه مقاومت زمین ممکن را تعیین می کنند. برای ایجاد حفاظت مضاعف برای خطاهای امپدانس بالا، معمول است که از یک کلید محافظ جان ( RCD: Residual Current Device ) استفاده شود که هنگامی که جریان ها در دو قطب منبع تغذیه یکسان و متضاد نیستند، منبعی که جریان دستگاه را تأمین می کند را از مدار خارج کند.
