کفیر

کِ‍فیر نوشیدنی تخمیری حاصل از شیر و دانه های کفیر است که سرمنشأ آن کوه های قفقاز در روسیه می باشد. دارای عطر و طعم خوشی بوده و می تواند همراه با عسل و سایر میوه ها مصرف شود. مصرف کفیر بر روی حرکت روده، سهولت در هضم، تقویت ایمنی، کاهش شدت و مدت اسهال، اختلال خواب، افسردگی و اختلالات زیاد فکری مؤثر است[ ۱] [ ۲] و به بازسازی فلور میکروبی غشاهای مخاطی سراسر دستگاه گوارش کمک می کند. [ ۳] میکروارگانیزم های آن غیربیماری زا بوده و برای تولید آن به مقدار زیادی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و ساکارومایسس کفیر، نیاز است.
ترکیب کفیر، تغییرپذیر بوده و به عواملی همچون منبع چربی شیر، ترکیب دانه ها و تکنولوژی فرآوری کفیر مربوط می شود. محصولات گوناگونی مانند؛ کفیر منجمد خشک شده، کفیر شیر پس چرخ و قرص جویدنی کفیر از آن حاصل می شوند. فرایند تولید کفیر به دو صورت سنتی و صنعتی، اندکی متفاوت می باشد که بازدهی روش صنعتی به مراتب بیشتر خواهد بود.
کفیر، نوشیدنی غیرطبیعی تخمیری حاصل از شیر است که از کوه های قفقاز در روسیه سرچشمه گرفته است. [ ۱] [ ۲] [ ۴] [ ۵] [ ۶]
در روسیه به منظور معالجه یا جلوگیری از بعضی بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. از لحاظ درمان شناسی و تغذیه ای، سرآغاز مصرف آن در بعضی از مناطق جهان، آسیای جنوب غربی، اروپای شمالی و شرقی، آمریکای شمالی و ژاپن بوده است. مصرف کفیر در جمهوری های شوروی سابق، مجارستان و هلند سال های زیادی است که توسعه یافته و در سوئد، نروژ، آلمان و فنلاند به خوبی شناخته شده و در مصر، استرالیا و برزیل به خوبی و در آمریکا و ژاپن به طور چشمگیری رشد داشته است. [ ۱] [ ۲]
براساس پاره ای از فرضیات، کفیر اولین بار توسط چوپانان عشایر قفقازی و بر اثر تخمیرشدنِ شیر تازه ای که در ظرف چرمیِ خود حمل می کردند کشف شد. اما پیش از آن نیز، در کوه های قفقاز، کفیر به داشتن خواص درمانی نسبت داده می شد. [ ۲]
در گذشته، ایلیا مچنیکو آغازگر مطالعه بر روی خواص کفیر در اوایل سال ۱۹۰۰ میلادی بود. [ ۲]
محقق کانادایی، «تد فارنرث»[ پانویس ۱] کفیر را به دلیل طعم شامپاینی طبیعی و داشتن فهرست بی پایان خواص سلامت بخش، شامپاین فراورده های لبنی نامیده است. [ ۲]
احتمالاً واژهٔ کفیر ترکیبی است از واژگان کف و شیر[ ۷] همچنین احتمال دارد واژهٔ کفیر از واژهٔ ترکی کِیف[ پانویس ۲] به معنی احساس لذت گرفته شده باشد. [ ۲] [ ۸]

کَفیر (kaffir)
از کلمۀ عربی «کافر»، به معنی بی ایمانی. لقبی است که در زبان انگلیسی رایج در افریقای جنوبی عمدتاً به صورت توهین آمیز برای سیاه پوستان به کار می رود. این لقب پیش تر برای گروه های مختلف مردم بانتوزبان، ازجمله خوساییها و پوندوهای استان کیپ، که در بخش اعظم جنوب شرقی افریقا زندگی می کنند، به کار می رفت. همین تلفظ در برخی از کشورهای اسلامی با سابقه انگلیسی، مثل پاکستان، در مورد غیرمسلمانان، ازجمله مسیحیان، به کار می رود.